سلام وعرض ادب
شاگردی دارم۸ساله که پدر و مادرش در شرف طلاق هستند بسیار دختر خوب و مودبی هست اما گاهی اوقات حاضر جوابی میکنه یا پرخاشگری میکنه نقاشی نمیکشه یا داخل خونه میکشه ولی اجازه نمیده از داخل دفترش بکنم.نقاشی های داخل کتابش رو سیاه میکنه چکار میتونم براش انجام بدم چه کمکی از دست من برای وضعیت روحیش برمیاد خیلی دختر دوست داشتنی هست حیف هست این دختر
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام
از اینکه مشکل خود را با ما در میان گذاشتید سپاسگزاریم.
متوجه نگرانی شما برای شرایط دانش‌آموزتان هستیم.
در جریان طلاق والدین، بیشترین آسیب را، فرزندان طلاق می‌بینند.
در ادامه چند نکته عرض می‌کنیم و امیدواریم مفید واقع شود.
۱. به پرخاشگری و ناآرامی دانش‌آموزتان حق بدهید؛ دانش‌آموز شما، در شرایط بحرانی زندگی خود قرار دارد. اکنون تمام روزش را به از دست دادن پدر و مادرش فکر می‌کند. غصه‌ها و حال بد والدینش را می‌بیند و با آن سن کوچکش به این می‌اندیشد، که همه این‌ها تقصیر من است، چون نمی‌توانم کاری کنم تا پدر و مادرم کنار یکدیگر بمانند و زندگی کنند. پس به او حق بدهید که حال خوبی نداشته باشد. درک شما از شرایط، در کمک کردن به او بسیار موثر خواهد بود.
۲. او نمی‌خواهد چیزی را از دست بدهد؛ کودکان با نقاشی هیجانات خود را نشان می‌دهند. وقتی می‌گویید دانش‌آموز شما در مورد اینکه نقاشی‌اش را به شما بدهد مشکل دارد، معنای رفتارش می‌تواند این باشد که چون در شرایط موجود، نگران از دست دادن والدینش است، این هیجان منفی را با ندادن برگه نقاشی‌اش بروز می‌دهد. پس بروز چنین رفتاری از او خیلی هم عجیب نیست.
۳. با مادر و پدرش صحبت کنید؛ پدر و مادر دانش‌آموزتان را به صورت جداگانه و یا باهم، به مدرسه دعوت کنید. از شرایط و حالت‌های عصبی فرزندشان در مدرسه برای آن‌ها بگویید و بخواهید که تمام تلاش خود را برای مخفی کردن اختلافاتی که با یکدیگر دارند، بکنند. هیچ‌کدام از والدین، نباید جایگاه طرف مقابل را در ذهن کودک تخریب کند، بلکه به فرزندشان بگویند، گاهی دو نفر خوب هم نمی‌توانند کنار یکدیگر زندگی کنند و دلیل جدایی ما بد بودن پدر یا مادرت نیست. زیرا بعد از جدایی نیز والدین همان پدر و مادر دانش‌آموز هستند.
۴. از یک مشاور کودک کمک بگیرید؛ برای اینکه بدانید چه راهکارهایی می‌تواند در کنار آمدن کودک با مشکل به‌وجود آمده موثر باشد. تکنیک‌هایی که مشاور به شما می‌دهد را هم به والدین انتقال دهید، و هم خودتان و کادر مدرسه بر اساس آن‌ها عمل کنید. تا کودک از این بحران بیرون بیاید.
۵. رابطه عاطفی برقرار کنید؛ معلم، مادر دوم دانش‌آموز خود است. تمام تلاشتان را برای ابراز محبت ویژه به کودک، خرج کنید. گاهی او را در آغوش بگیرید و مادرانه با او رفتار کنید. اجازه بدهید آرامش را از شما دریافت کند تا در این شرایط بحرانی فشار کمتری را متحمل شود.
امیدواریم که مطالب گفته شده، شما را در حل مشکل به وجود آمده یاری کند.
اگر در مورد مطالب گفته شده سوالی برایتان پیش آمد، خوشحال می‌شویم با ما مطرح کنید.
بهترین‌ها را برای شما آرزو داریم.
با سلام به شما کاربر محترم
اینکه نسبت به شاگردتان احساس همدردی می کنید و تلاش می کنید تا مشکلش برطرف شود، بسیار ارزشمند و قابل تحسین است. برای اینگونه شاگردان آسیب پذیر که ممکن است پدر یا مادرشان را از دست بدهند، تعامل و ارتباط همدلانه بسیار ضروری است. طبیعتا بخشی از اضطراب و نگرانی این بچه ها از طریق اعتراض، عدم همکاری، لجبازی و پرخاشگری نشان می دهند. لذا توجه داشته باشید که این حاضر جوابی یا پرخاشگری از سوی شاگردنان، صرفا تخلیه هیجانی و درونی او از وضعیت موجود خودش است نه ناظر به شما.
وقتی این نوع نگاه را به مسئله داشته باشید، دیگر نسبت به واکنش های او حساس نمی شوید، بلکه سعی خواهید کرد تا زمینه لجبازی و پرخاشگری او را کاهش دهید. اما چگونه؟ از طریق توجه مثبت به ویژگی ها و رفتارهای مثبت او و همچنین گفتگوی عاطفی دو طرفه به صورت روزانه با او داشته باشید. از نوشتن تکالیف، خواندن درس و رفتارهای درست و حرف شنوی اش، تشکر کنید و دست نوازش بر سر او بکشید تا حس نزدیکتری نسبت به شما داشته باشد. البته مواظب باشید که در این زمینه زیاده روی نکنید و حس وابستگی عاطفی نسبت به شما پیدا نکند.
درباره وضعیت خانوادگی این دختر هم بهتر است شما یا مشاور مدرسه با مادر این دخترخانم درباره وضعیت رفتاری دخترش صحبت کنید. همچنین درباره تبعات نبود آرامش در زندگی با مادر صحبت کنید تا حس مسئولیت پذیری مادر در این زمینه فعال تر شود و جه بسا نسبت به تصمیمی که می خواهد در آینده بگیرد تجدیدنظر کند.
موفق باشید.