از قول فرزند امام نقل شده است :

روز اولى كه شاه رفت ، ما در نوفل لوشاتو بوديم . نزديك به سيصد الى چهارصد خبرنگار اطراف منزل امام جمع شده بودند. تختى گذاشتند و امام روى آن ايستادند.تمام دوربينها كار مى كرد. قرار بود هر چند نفر خبرنگار يك سؤ ال بكنند.

دو سه سؤ ال از امام شد كه صداى اذان ظهر شنيده شد. بلافاصله امام محل را ترك كردند و فرمودند: وقت فضيلت نماز ظهر مى گذرد. تمام حاضرين از اين كه امام صحنه را ترك كردند، متعجّب شدند.

مرحوم ملا محمّد تقى برغانى از روحانيانى بود كه در محراب عبادت به هنگام سحر در حالى كه مشغول خواندن مناجات خمس عشرة در سجده بود به دست فرقه بابيه به شهادت رسيد. در احوال او مى نويسند:

عبادت آن جناب (قدس سره ) چنان بود كه هميشه از نصف شب تا طلوع صبح صادق به مسجد خود مى رفت و به مناجات ادعيه و تضرع و زارى و تهجد اشتغال داشت و مناجات خمس عشرة را از حفظ مى خواند بر اين روش و شيوه پسنديده

در سیره‌ی عملی حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده:

«خود را از سه چیز به سختی دور می‌داشت؛ جدال و کشمکش، پرحرفی و ذکر مطالب بی‌فایده. به مردم نیز از سه چیز پرهیز داشت: کسی را نکوهش و سرزنش نمی‌کرد، لغزش‌های کسی را جستجو نمی‌کرد و عیب کسی را پی نمی‌گرفت»[1].

یه حدیث جالب از حضرت:

«انتظار گشایش از جانب خداوند، عبادت است و هر که به روزی اندک راضی باشد، خداوند از او به عبادت اندک راضی می‌شود»[2].

منبع:

26 سال دارم و دارای مدرک فوق لیسانس هستم و پسری که 9 ماه از من بزرگتر است و لیسانیه به خواستگاری من امده است، ایشان از بستگان یکی از دوستان خانوادگی 40 ساله ما می باشد و بسیار ایشان را تایید می کنند، لیسانس کارگردانی دارند و به قول خودشان ادامه تحصیل در این رشته معنای زیادی پیدا نمی کند و تجربه کاری بیشتر به درد می خورد و بسیار هم در کارشان جی هستند که شاید بتوانم بگویم در اینده ای نزدیک جز کارگردانان موفق خواهند شد، از لحاظ فرهنگی و عقیدتب شبیه هم هستیم اما مشکلی که وجود دارد یکی عدم اعتماد

قال رسول الله صلی الله علیه و آله:

 اعلم أنّ الخلائق لو اجتمعوا على أن يعطوك شيئا و لم يرد اللَّه أن يعطيك لم يقدروا عليه أو يصرفوا عنك شيئا أراد اللَّه أن يصيبك به لم يقدروا على ذلك فإذا سئلت فاسأل اللَّه و إذا استعنت فاستعن باللَّه.

قال رسول الله صلی الله علیه و آله:

 أشدّ النّاس حسرة يوم القيامة رجل أمكنه طلب العلم في الدّنيا فلم يطلبه و رجل علّم علما فانتفع به من سمعه منه دونه.

«دو كس روز رستاخيز از همه مردم بيشتر حسرت ميخورند يكى مردى كه در دنيا براى طلب دانش فرصت داشته ولى به جستجوى آن برنخاسته است يكى ديگر مردى كه دانشى بديگرى آموخته و شاگرد وى از آن بهره‏مند شده ولى او بى‏بهره مانده است»

«نهج الفصاحه ص 214»