بزودی محشری در عالم به پا می‌شود که چشم هزاران دوربین را به سوی خودش خیره می‌سازد، و سوال بزرگی در ذهن بشریت ایجاد می‌کند که این حسین کیست که این همه عاشق دارد و دلداه، که عشق او پیر و جوان و کوچک و بزرگ نمی‌شناسد، و این ما هستیم که قرار است با رفتارمان، پاسخ سوال بشریت امروز را بدهیم.
بزودی قرار است بزرگترین تجمع انسانی به وقوع بپیوندد، و انسان‌های فراوانی با پای پیاده و سواره از منزل خود به سوی دیار عشق روانه شوند.
بزودی محشری در عالم به پا می‌شود که چشم هزاران دوربین را به سوی خودش خیره می‌سازد، و سوال بزرگی در ذهن بشریت ایجاد می‌کند که این حسین کیست که این همه عاشق دارد و دلداه که عشق او پیر و جوان و کوچک و بزرگ نمی‌شناسد، و این ما هستیم که قرار است پاسخ سوال بشریت امروز را بدهیم.
و این ما هستیم که باید از این فرصت بهترین استفاده را کنیم و مولایمان را به جهانیان بشناسانیم، به همان‌هایی که تشنه حق و عدالت و آزادگی‌اند، به همان‌ها که راه گم کرده‌اند و بدنبال ذره‌ای آزادی و عدالت در کوچه‌های تاریک و بن‌بست، مارکس و... دور می‌زنند و سرگردانند.
بیاییم همانگونه که امام حسین(علیه‌السلام) خود را معرفی کرد، ما هم عمل کنیم، و در راستای مسیری گام برداریم که او گام برداشت. بیاییم سفر زیبای خود را فراتر از عزاداری و به سر و سینه زدن قرار بدهیم و ما هم از همان ابتدای خروج از منزلمان، به دوستانی که همراهمان در این سفر نیستند، بگوییم: همانگونه که امام حسین(علیه‌السلام) فرمود: «... اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِي امّة جدّي...،[1] ...قيام من براى اصلاح در امّت جدّم مى‌باشد...» من هم شبیه به مولایم می‌گویم: «... اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِي امّة رسول الله...، قيام من براى اصلاح در امّت رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) مى‌باشد... .» من اربعین می‌روم، نه برای جنگ و خودنمایی و رو کم کردن داعش و وهابیت و لشکر کفر، بلکه می‌روم برای اصلاح در امت رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، می‌روم بدنیا و بشریت امروز بگویم: مرا بشناسید، من مسلمانم و رهرو امام حسین(علیه‌السلام). بگذارید دوربین‌هایی که آمده‌اند، شما را ببینند که نمازهای جماعت‌تان چه خاشعانه است و عارفانه. بگذارید دوربین‌ها ببینند آن لحظه‌ای که پیرمردی بر زمین خورده است و نای راه رفتن ندارد چگونه یک جوان شیعه عصای او می‌شود و درس عشق به دنیا می‌دهد. بگذارید دنیا ببینند که چطور یک بانوی ایرانی با وجود همه سختی‌های سفر زینب وار گام بر می‌دارد و امنیت و زیبایی چادرش را به رخ می‌کشاند.
بگذارید دنیا زیبایی‌های اخلاقی دینتان را ببینند و مسلمانانی که فریب آل سعود را خورده‌اند، اسلام‌تان را با برگزاری نمازهای جماعت و صدای اذان‌تان بشنوند.
بیاییم قبل از خروج پر خروش‌مان هدف دهیم به سفرمان و ما هم شبیه مولایمان بگوییم:«... اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِي امّة رسول الله...، قيام من براى اصلاح در امّت رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) مى‌باشد».
______________________
پی‌نوشت:
[1]. بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 44، ص 329.