رعایت حقوق دیگران در سفر اربعین

11:52 - 1395/08/22

-اکنون که به لطف خداوند سبحان راه کربلا باز شده و مردم از اقصی نقاط ایران اسلامی و سایر کشورها به عشق اربابشان در حرکت هستند بر همگان لازم است اخلاق عاشورایی خود را به منصه ظهور گذاشته و در صدد رعایت حقوق دیگران باشند.

پیاده روی اربعین

جاده‌های منتهی به مرزهای عراق این روزها لحظه به لحظه شلوغ‌تر می‌شود، برخی با اتوبوس، برخی با وسیله شخصی در حال حرکت برای تشکیل اجتماعی بزرگ در حرکت هستند و برخی هم با صبر و حوصله و با طی مراحل قانونی از مرزها عبور کرده و در حال نزدیک شدن به حرم ملکوتی سید و سالار شهیدان هستند، اما نکته‌ای که رعایت آن این سفر را جذاب و به یاد ماندنی می‌کند، رعایت حقوق دیگران است.
انسان موجودی اجتماعی است و همین اجتماعی بودن حقوقی را ایجاد می‌کند که شناخت این حقوق و انجام آنها و مراعات دو جانبه، ضامن تصحیح روابط و سالم سازی معاشرت‌ها و زدودن کدورت‌ها و کاهش اختلاف‌ها و گله مندی‌ها است.
در این سفر معنوی جذابیت و شیرینی‌های بسیاری وجود دارد که تنها با رعایت حقوق همدیگر امکان پذیر می‌باشد، هر شخصی به صورت طبیعی دوست دارد بهترین وسایل رفاهی، بهترین تغذیه، بهترین جای حرم، بهترین موکب و... نصیب او شود، اما آن شخص باید فکر کند و بفهمد که اطرافیان او نیز دقیقا خواهان همین مسائل هستند، این خواسته همگانی فقط در صورتی محقق خواهد شد که افراد به حق خود قانع باشند و به حقوق دیگران تجاوز نکنند، امام صادق (علیه‌السلام) در کلامی زیبا به این مساله اشاره کرده و می‌فرماید:
«آنچه برای خود دوست می‌دارید، برای او هم دوست بدارید و آنچه برای خویش ناخوشایند می‌دانید، برای او هم ناخوشایند بدانید». [1]
یکی از مهمترین قسمت‌های سفر که حقوق بسیاری در آن وجود دارد رانندگی با وسایل شخصی و عمومی است، کسانی که با وسایل شخصی یا عمومی خود را به مرزهای خروجی می‌رسانند باید در محورهای مواصلاتی قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنند و از سرعت و سبقت غیر مجاز پرهیز نمایند و به سایر قوانین نیز توجه داشته باشند که نتیجه بی‌توجهی ضایع شدن حقوق دیگران و حتی تصادفات مرگ‌بار خواهد بود، بهانه کم بودن مرخصی، زودتر رسیدن، به شلوغی نخوردن، عقب نماندن از دوستان و ... نمی‌تواند مجوز تعدی از سرعت مطمئنه و سایر قوانین راهنمایی و رانندگی باشد و حتی معنوی و با ارزش بودن این سفر هم نمی‌تواند توجیه کننده متخلفان از قوانین باشد.

قطعا یکی از ملزومات هر سفری صحبت و گفتگو با اطرافیان است که در این مساله نیز حقوق بسیاری زیادی وجود دارد، مثلا شخص با صحبت‌هایش دیگران را مسخره یا ضایع نکند، غیبت و تهمت بر زبان نیاورد و از دامن زدن به شایعات پرهیز نماید که نتیجه آنها ضایع شدن حقوق معنوی افراد که نامش آبرو است، خواهد بود، زائر امام حسین (علیه‌السلام) برای رعایت حقوق دیگرا باید از نیش و کنایه و فحش و...پرهیز نماید و زبانی لیّن و با محبت داشته باشد و با تمام وجود در خدمت زائران باشد، رعایت این مسائل از برجسته‌ترین نشانه‌های هر مسلمانی به خصوص کسانی که در مسلمانی پیشرفت کرده و به عاشق تبدیل شده‌  و سفری عاشقانه را به سوی مقصدی معنوی در پیش گرفته‌اند، است، امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«و به سبب اخلاص و يكتا پرستى مسلمانان، در جاى خود براى آنان حقوقى مقرر فرمود، پس مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او آسوده باشند، مگر آن كه پاى حقّ در ميان آيد و آزار رساندن مسلمان روا نيست، مگر آن جا كه خداوند واجب فرموده است». [2]

هر چند در این سفر معنوی به برکت توجه سید و سالار شهیدان و اردتمندان آن حضرت موکب‌هایی برای خدمات رسانی به زائران راه اندازی شده‌اند و عده‌ای با تمام وجود از زائران پذیرایی می‌کنند و آب و خوراک و محل استراحت و ... آنان را فراهم می‌سازند، اما اخلاق عاشق حسین (علیه‌السلام) اقتضا می‌کند که تک تک افراد سعی و تلاش کنند تا به دیگری خدمت نمایند و در این بین به افراد سالخورده و کودکان توجه بیشتری داشته باشند و تا از سیر شدن و پوشیده بودن آنان و سایر اطرافیان اطمینان حاصل نکرده‌اند خود لب به غذا نزده و به استراحت نپردازند همان گونه که امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«حقّ مسلمان بر مسلمان اين است كه تا برادرش گرسنه است، او سير و پُر نخورد و تا برادرش تشنه است، او سيراب نگردد و تا برادرش برهنه است، او خود را نپوشاند». [3]

امید است اکنون که توفیق زیارت سید و سالار شهیدان نصیب مسلمانان سراسر دنیا به خصوص ایران اسلامی شده است و  سنت حسنه پیاده روی آن هم به صورت دسته جمعی شکل گرفته است، همه مردم با رعایت نکات اخلاقی به خصوص احترام به حقوق همدیگر این سفر معنوی را تبدیل به خاطره‌ای زیبا در دنیا و وسیله‌ای برای شفاعت در آخرت کنند و الگویی مناسب برای همه مردم دنیا باشند و در ضمن حق خداوند که رعایت حقوق بندگانش است را عملیاتی کرده باشند، امام علی علیه السلام می فرماید:
«از حقوق واجبِ خداوند بر بندگانش اين است كه با تمام توانشان خير خواه يكديگر باشند و براى بر پا داشتن حقّ در ميان خويش، هميارى كنند». [4]

..............................
پی نوشت‌ها:
[1]. «ایسر حق منها ان تحب له ما تحب لنفسک و تکره له ما تکره لنفسک» مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، چاپ گوناگون، انتشارات اسلاميه، تهران، ج 71، ص 224.
[2]. «و شَدَّ بالإخْلاصِ و التَّوحيدِ حُقوقَ المسلِمينَ في مَعاقِدِها، فالمسلِمُ مَن سَلِمَ المسلِمونَ مِن لِسانِهِ و يَدِهِ إلاّ بالحقِّ ، و لا يَحِلُّ أذى المُسلمِ إلاّ بما يَجِبُ» همان، ج 65، 290.
[3]. «حقُّ المسلمِ على المسلمِ أنْ لا يَشبَعَ و يَجوعَ أخوهُ، و لا يَروى و يَعْطَشَ أخوهُ، و لا يَكْتَسي و يَعْرى أخوهُ» همان ج 71، ص 238.
[4]. «لكنْ مِن واجِبِ حُقوقِ اللّه ِ على عِبادِهِ النَّصيحَةُ بمَبْلَغِ جُهْدِهِم ، و التَّعاوُنُ على إقامَةِ الحقِّ بَينَهُم» همان ج 27، ص 252.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
10 + 1 =
*****