در شرایطی که معمولا برای انسانها جدید است، افراد به خود اجازهی بد اخلاق بودن را میدهند، اما شرایط پیاده روی اربعین حسینی، چیز دیگریست و انسانها گونهی دیگری عمل میکنند، انگار که همهی آن آدمها نسبت جدیدی با جهان اطراف خود برقرار میکنند و به دیگریای بهتر تبدیل شدهاند، انسانی که در یک جریان معنوی حل شده است، و با روح پیادهروی اربعین متحد شده است.
مردمانی ۸۰ کیلومتر راه را با پای پیاده طی مینمایند، برای رسیدن به میوهی دل تمام کنندهی اخلاق.[1] سختی راه بسیار است، تا زمانی که خورشید در آسمان نیست، هوا سرد است و سوز دارد و اما با طلوع خورشید ظهرها گاهی گرما طاقت فرسا میشود و آب و هوای خشک مسیر پیادهروی گاهی روی آستانهی تحمل انسان تاثیر میگذارد و یا حتی بیماریهای احتمالی مانند: سرماخوردگی انسان را ممکن است کلافه کند و باقی ماندن پاها در کفش، برای مدت زمان زیاد و سایر مشکلات ممکن است احوالات انسان را در این مسیری که با عشق در آن قدم گذاشتهاند، تحت تاثیر قرار دهند.
در شرایطی که معمولا برای انسانها جدید است، افراد به خود اجازهی بد اخلاق بودن را میدهند، اما شرایط پیاده روی اربعین حسینی چیز دیگریست و انسانها، گونهی دیگری عمل میکنند انگار که همهی آن آدمها نسبت جدیدی با جهان اطراف خود برقرار میکنند و به دیگریای بهتر تبدیل شدهاند، به انسان جدیدی که گذشت فراوان دارد، به انسان جدیدی که سختیها را به زبان نمیآورد، انسانی که مبهوت حسین(علیهالسلام) است، انسانی که در یک جریان معنوی حل شده است و با روح پیادهروی اربعین متحد شده است.
خوش اخلاقی بیسابقهی افراد در این شرایط سخت، نه تنها موجب هموار شدن مسیر است، بلکه موجب نشان دادن نیکویی و زیبایی تعالیم اسلام است زیرا به گفتهی پیامبر اسلام(صلیالله علیهوآله): «اَحَبُّكُمْ اِلَى اللّه اَحْسَنُكُمْ اَخْلاقا؛[2] محبوبترين شما در نزد خدا، خوش اخلاقترين شماست.» و این پیادهرویای که روح اخلاق مداری در آن موج میزند زینت نیکویی برای اسلام و مسلمین است، که زائرین حسینی ما با تمسک به آیه «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ [مائده/48] در نيكيها بر يكديگر سبقت جوييد» این رفتار حسنه را همچون دیگر فضایل در دستور کار خود قرار داده و میدهند و بدان در هر شرایطی، اهتمام دارند.
__________________________
پینوشت:
[1]. اشاره دارد به روایت نبوی،«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ، بهراستی که من مبعوث شدم تا شرافتهای اخلاقی را کامل و تمام کنم» السنن الکبری، احمد بن حسین بیهقی، ج 10، ص 323، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ سوم، 1424ق.
[2]. مجمع البيان،فضل بن حسن طبرسی، ج 10، ص 87.