خانهٔ کعبه قبله مسلمین است و از اهمیت و جایگاہ بیشتری قبل از بعثت ھم برخوردار بودہ و بنا بر شواھد تاریخی ۳ ربیع الثانی حجاج به خانه کعبه حمله کردہ بودہ بخاطر ھمین این نوشتار اینجا جا میگیرد.
هنگامى كه 35 سال از عمر شریف پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) بود قبایل قریش تصمیم گرفتند كه كعبه را تعمیر و بازسازی کنند. کارها به گونه ای تقسیم شد که همه در افتخار تجدید بنای بخش هایی از کعبه سهم داشته باشند.
اولاً ’’ولید‘‘ شروع به کار شد و بعد دیگران هم دست به دست شدند و جای رسیدند که ستونهای ساخته شده توسط ابراهیم (علیه السلام ) ظاهر شد کار با موفقیت به پایان رسید. اکنون نوبت قرار دادن حجرالاسود در جای مخصوصش رسیده بود.
بر سر اینکه کدام قبیله این افتخار را نصیب خود سازد، اختلاف شدیدی رخ داد. هیچ قبیله ای حاضر نبود اجازه دهد قبیله دیگری این افتخار را نصیب خود سازد.
قبایل طی چهار یا پنج روز برای جنگ در آماده باش کامل به سر می بردند تا اینکه أبو امیّه که در آن زمان پیرترین مرد قریش بود، پیشنهاد داد همه قبایل برای جلوگیری از خون ریزی، به داوری نخستین کسی که وارد شود، تن بدهند. از قضا، این نخستین کس، محمد صلی الله علیه و آله وسلم بود. از این رو، همه خشنود شدند؛ چرا که پیامبر را به صفت امانت داری و سلامت نفس می شناختند.
سران قبایل پس از آنکه آن حضرت را در جریان موضوع مورد اختلافشان قرار دادند، از او خواستند داوری این اختلاف را بپذیرد.
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود پارچه اى بیاورید پارچه اى آوردند سپس پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) حجرالاسود را میان آن قرار داد. بعد از سران قبایل خواست هر یک گوشه ای از آن را بردارند. پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود حجرالاسود را بلند نموده به نزدیك جایگاهش بیاورید آنها چنین كردند آن گاه بخاطر این که اگر کار تنصیب را به یکی بسپرد ممکن است کار به پای اختلاف و خونریزی افتد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) حجر الاسود را برداشت و در جاى خود نهاد.[۱] پیامبر با این تدبیر هوشمندانه، از بحرانی که نزدیک بود زمینه ساز جنگی سهمگین و کینه توزانه شود، جلوگیری کرد.
نتیجه:برداشت از این قضیه می توان بشود که در آن چنان جامعه پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) چه قدر جایگاه والای داشت و آنها برای پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) چقدر اهمیت قائل بودند و پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) چقدر زیبا مسایل اختلافی را حل می نمود؛فلذا اگر امروز هم جامعه اسلامی نمونه خود را ذات پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قرار دهد باز هم مسایل ما حل شدنی هستند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت
[۱] سیرۃ ابن هشام، ج۱، ص ۱۹۲۔۱۹۷، طبع ۱۳۷۵ ھ ، بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۳۳۷۔ ۴۱۲