هاشمی رفسنجانی را بیشکّ میتوان یکی از خاصترین یاران امام و رهبری دانست و شایسته است که معرّفی شخصیّت ایشان را دلسوزان حقیقی برعهده بگیرند تا راه او از تحریف مصون بماند.
در روزهای اخیر، شاهد از دست دادن مردی بودیم که بیشکّ نمیتوان کارها و اقدامات بسیار او را در زمان قبل از پیروزی انقلاب تا روزهای آخرین زندگیاش، نادیده گرفت.
از دست دادن این مرد، آنچنان ناگهانی بود که اسباب تعجّب و بُهت را برای موافقین و مخالفینش فراهم کرد.
یقینا تمامی افراد و مخصوصا مسئولین، باید برای آنچه در قبال دین، مردم و انقلاب انجام دادهاند پاسخگو باشند؛ منتها نوشتن مطلب در مورد مردی که رهبر معظم انقلاب، او را رفیقی دیرین خطاب کرده کار راحتی نخواهد بود و البته مسکوت گذاشتن اقدامات ایشان نیز یقینا صلاح نخواهد بود؛ چراکه این کار ممکن است اسباب سوءاستفاده را برای معاندین قسم خورده این انقلاب فراهم آورد؛ پس خوب است از هاشمی نوشته شود.
باید از او گفت و نوشت. باید ایشان را به همه شناساند و گفت: «هاشمی رفسنجانی، حقیقتا در دفاع از اصل انقلاب و اطاعت از رهبری، اهل معامله نبود.»
آری؛ او اهل اجتهاد بود؛ اما اگر اجتهادش را در مقابل نظر رهبرش میدید، بر خود لازم میدانست که از معشوق و رهبر خود، آیت الله خامنهای(حفظهالله) تبعیت داشته باشد.[1]
باید یادآوری کرد که او اهل تبعیت از ولیّ زمان بود؛ چراکه با تفسیر قرآن آشنایی داشت و تفسیر این آیه را خوب میدانست که خداوند متعال در قرآن کریم امر فرموده: «يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا[نساء/ 59] اي کساني که ايمان آوردهايد! اطاعت کنيد خدا را و اطاعت کنيد پيامبر خدا و اولوالأمر را و هرگاه در چيزي نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد! اين (کار) براي شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيکوتر است.»
هاشمی را در عشق به ولایت بیشکّ میتوان «عالم» و از مصادیق این روایت دانست که حضرت صادق(علیهالسلام) میفرماید: «الْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَیهِ اللَّوَابِسُ[2] كسى كه به مباحث زمانه آگاه باشد، اشتباهات بر او هجوم نخواهد آورد» و همین علم و معرفت و عشق را علیرغم تمامی هجمههایی که به او میشد تا انتها حفظ کرد و رهبر معظم انقلاب نیز با این تعبیر از او قدردانی کردند و فرمودند: «اختلاف نظرها و اجتهادهای متفاوت در برهههائی از این دوران طولانی هرگز نتوانست پیوند رفاقتی را که سرآغاز آن در بینالحرمین کربلای معلّی بود به کلی بگسلد و وسوسهی خنّاسانی که در سالهای اخیر با شدّت و جدّیت در پی بهرهبرداری از این تفاوتهای نظری بودند، نتوانست در محبت شخصی عمیق او نسبت به این حقیر خلل وارد آورد»[3] پس جا دارد ما نیز به تقلید از رهبر و مقتدایمان، از دست دادن او را «سخت و جانکاه» بدانیم و برای از دست دادن او محزون باشیم.
انشاءالله ایشان و همه ما، مورد رحمت و غفران الهی قرار بگیریم. روحش شاد.
---------------------------------------
پینوشت:
[1] گفت و گو حجتالاسلام هاشمی رفسنجانی با دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
http://sharif.online/blog/871
[2] كلینى، محمد، كافی، ج1، ص27، تهران، دار الكتب الإسلامیه، 1407 ق
[3] پیام تسلیت در پی ارتحال حجتالاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی
http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=35364