- پس از قرنها و در دوازده بهمن ۱۳۵۷، اسلام، شوکت و قدرت دوباره یافت.
اتفاق باورنکردنی و عجیبی در راه بود. پس از آنکه کمتر از یک ماه قبل، شاه از مملکت گریخته بود، اینک مژدهی ورود مسیحا نفسی، دلهای مردم را سرخوش و شادمان کرده بود؛ و این همان سخن معروف را در ذهنها تداعی میکرد که «دیو چو بیرون رود، فرشته درآید.» شواهد حکایت از آن داشت که دوازدهمین روز از ماه بهمن، پایانی است بر یک تبعید طولانی و ظالمانه. هدف از تبعید پانزده ساله، دورکردن مردم از آن امام خوبیها بود تا بلکه این دوری، منجر به فراموشی و تزلزل جایگاه ایشان در جامعه شود.
اما مثل همیشه، محاسبات مادیگرایان دنیاپرست در این امور، راهی به حقیقت و واقعیت پیدا نکرد و ارتباط ملت با رهبرشان هرگز از هم نگسست. مسیر فرودگاه تا کیلومترها توسط مردم آب و جارو و با گلهای رنگارنگ، تزیین شده بود. مردمِ خسته از سلسلهی پادشاهی، حقیقتا او را «روح خدا» میدانستند تا با دمیدنش، جان تازهای بگیرند. برنامهی از پیش تعیین شده، حضور امام (رحمهالله) در بهشت زهرا (علیهاالسلام) بود اما سیل خروشان جمعیت، این حرکت را بسیار دشوار و -در آن شرایط- خطرناک کرده بود. عده ای از سرِ دلسوزی، به امام(ره) پیشنهاد دادند تا این برنامه را لغو کند اما ایشان فرمودند: «ماشین کجاست؟ من قول دادهام که به بهشت زهرا بروم و میروم.» یک خودرو از چند روز قبل، آماده شده بود. بین صندلی راننده و صندلی عقب، یک شیشهی ضد گلوله گذاشته بودند. امام پس ازاطلاع از این امر، روی صندلی جلوی ماشین نشستند! خودرو حرکت کرد و بخاطر ازدحام جمعیت، ایشان ساعت دو بعدازظهر به بهشت زهرا (علیهاالسلام) رسیدند. پس از چند برنامه، نوبت به سخنرانی تاریخی و دشمن شکن ایشان رسید: «... من دولت تعیین میکنم ... من توی دهن این دولت میزنم...»[۱]
نه فقط ایران بلکه آن روز تمام دنیا تحت تأثیر این اتفاق بی نظیر بود؛ البته با تاثیرهایی متفاوت! آنانکه به دنبال روزنهی امیدی برای رهایی از ذلتها و وابستگیها بودند از حرکت ملت ایران، دلگرم و به آینده، امیدوار شدند؛ اما آنانکه سالها ثروتهای ملی ایرانیان را غارت و بر این کشور، آقایی میکردند به شدت مضطرب و پریشان شدند.
«روز دوازدهم به یک معنا، روز شروع قدرت اسلام است»[۲] و امروز ٣٨ سال از آن روز میگذرد! آن قدرت، چند برابر شده و جای پای انقلاب، محکم شده است. امروز در منطقه، بدون حضور و نظر جمهوری اسلامی، امکان وقوع تحولات وجود ندارد که اتفاقات سوریه و عراق از نمونه های جدید آن است. البته این به معنای اتمام کار نیست و قطعا و حتما باید مراقبت کرد تا مکر شیاطین بخصوص شیطان بزرگ، بی اثر گردد. اگر ابتدای نهضت با دیدگاه های الهیِ خمینی کبیر به پیش رفت و موفق شد امروز هم باید -گوش به فرمان جانشین ایشان- در پیِ اجرایی کردنِ همان سفارشات باشیم تا سرافرازانه به مسیر پیش رو تا زمان ظهور ادامه دهیم.
پینوشت:
[۱] ۱۲بهمن ۱۳۵۷
[۲] امام خامنهای، ۱۲بهمن ۱۳۷۵