- برای کنار گذاشتن حجاب بهانه های مختلفی وجود دارد که یکی از آن بهانه ها، تضاد آن با ارزش های اجتماعی است. ولی باید دید که آیا واقعا اینگونه است و چنین بهانه ای می تواند ارزش حجاب را کمرنگ کند.
از آنجایی که بنای دنیای کفر، مقابله با اسلام و مسلمانان است، لذا از تمام وسائل موجود برای تخریب اسلام استفاده می کنند، بنابراین علاوه بر اسلام ستیزی، اسلام هراسی را نیز در دستور کار خود دارند تا مانع گرایش انسان ها به کامل ترین دین الهی شوند. اما لازم است بدانند که تلاش های لشکر باطل به سرانجام نمی رسد و وعده قرآن در این زمینه محقق می شود که می فرماید: «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّـهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ [صف/8] آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولی خدا نور خود را کامل می کند هر چند کافران خوش نداشته باشند.»
از جمله ارزش های دینی ما که فراوان مورد هجمه بیگانگان داخلی و خارجی قرار می گیرد، مساله حجاب است. این نوع پوشش در دیگر کشورها هم به عنوان نماد و شعار اسلامی شناخته می شود. هر چند حجاب در دیگر ادیان نیز سفارش شده است و لیکن امروز از زن محجبه در دنیا به عنوان زن مسلمان یاد می شود.
حجاب و تضاد با هنجارهای اجتماعی
یکی از اشکالات پیرامون حجاب، تضاد آن با ارزش های اجتماعی است که به ظاهر طرفداران حقوق زن بدان پی برده اند. آیا واقعا اینگونه است که حجاب با ارزش های اجتماعی در تضاد است و زن از رعایت حجاب در اجتماع رنج می برد؟
یعنی آیا می توان گفت زنان بخاطر رعایت حجاب نمی توانند حضور فعال در اجتماع داشته باشند و از این جهت تضییع حق آنهاست؟ و یا ارزش های اجتماعی به گونه ای تعریف شده اند که حجاب در آن راه ندارد.
قبل از پاسخ با این اشکال لازم است ارزش های اجتماعی را تعریف کنیم و بعد ببینیم که آیا حجاب با ارزش های اجتماعی متضاد است یا خیر.
تعریف ارزش های اجتماعی: «ارزش های اجتماعی، مقاصد و هدف های مطلوبی هستند که افراد جامعه برای دستیابی به آنها فعالیت می کنند تا به این وسیله نیازها و خواسته های خود را برآورده سازند.»[1]
البته این یک تعریف از ارزش های اجتماعی بود و تعاریف مشابه دیگری نیز در این زمینه وجود دارد، بهر حال طبق همین تعریف به ارزش اجتماعی حجاب می پردازیم.
ارزش اجتماعی حجاب
در تعریف ارزش اجتماعی آمده است: هدف مطلوب، حال این سوال را از منتقدین حجاب می پرسیم که مطلوبیت یک عمل را چه کسی معین می کند؟ آیا انسان خود می تواند به مطلوب و یا نامطلوب بودن فعلی حکم کند؟ اگر انسان بخواهد معیار و معین کننده خوب و بد باشد فرقی بین شراب و سرکه نمی گذارد، همانطور که در ظاهر هم اینگونه است، چون می گوید هر دو انگور گرفته می شوند. ولی اگر معیار وضع قانون مافوق انسان بود، می گوید سرکه حلال و شراب حرام است با آنکه هر دو از انگور گرفته می شوند. در تشخیص خوب و بد چیزی به مافوق عقل نیاز است که همان وحی نامیده می شود.
در مسائل اجتماعی هم اینگونه است یعنی ارزش های اجتماعی زمانی مفهوم پیدا می کنند که خوبی و بدی آن را کسی معین کند که آگاه به واقع باشد. نه آنکه فقط به حسب ظاهر و با عقل ناقص خود عملی را خوب پنداشتیم آن را ارزش اجتماعی بنامیم و عملی را بد دانستیم آن را ضد ارزش بدانیم.
حجاب هرچند به حسب ظاهر و در نگاه برخی مانع از انجام فعالیت اجتماعی باشد( ما این را قبول نداریم چون امروزه بسیاری از مدیران و مسئولان مملکتی محجبه اند)، ولی در واقع اوج ارزش انسانی و اجتماعی است، چرا که امر خدایی اطاعت می شود که حجاب را برای زن پسندیده است و برای بنده چیزی شیرین تر از رضایت مولایش نسبت به او وجود ندارد، نه آنکه از رضایت محبوب خود رنج ببرد، خواه در مسائل فردی و خواه در مسائل اجتماعی.
نتیجه:
هدف های مطلوبی که در تعریف ارزش های اجتماعی آمده است را دین معنا می کند و در تضاد بین ارزش های دینی و رفتارهای برخی افراد در اجتماع، آنکه مقدم می شود دین است نه رفتارهای برخی افراد انسان نما. و از سوی دیگر انسان ها نسبت به مصالح و مفاسد واقعی خود آگاهی ندارند و علمشان در این زمینه ناقص است و لذا باید گوش به آموزه های وحیانی بسپارند.
_______________________
پی نوشت:
[1]. سایت راسخون.