عصمت از گناه و اشتباه برای امام لازم است

11:14 - 1395/12/08

خداوند متعال برای هدایت بشر از میان آن ها اشخاصی را به عنوان امام و راهنما انتخاب کرده است. اما این اشخاص باید دارای ویژگی های خاصی باشند.

عصمت امام

ما  در قرآن کریم آیات فراوانی را می بینیم که گویای فضائل امام علی علیه السلام وخلافت و امامت بلافصل ایشان و اولاد پاکشان است.

یکی از صفات امام که مسلمین حقیقی به آن اعتقاد دارند، عصمت از گناه است. به این معنا که پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله وسلم) و دوازده امام بعد از ایشان، با این که از مثل همه ما انسان هستند؛  لکن از ارتکاب گناه و معصیت محفوظ هستند.

حال باید دید در قرآن کریم به این ویژگی امام و هدایت گر تصریح شده است یا خیر؟

خداوند متعال در قرآن کریم آیاتی را تحت عنوان آیات القصص یا همان واکاوی سرگذشت اقوام و پیامبران پیشین، بیان می کند.
در این آیات به روشنی بیان شده است که خداوند کسی را برای هدایت و امامت یک گروه انتخاب می کند که از هر جهت از دیگران بهتر باشد و ملکه ای در درون او باشد که او را از ارتکاب گناه و خطاء محفوظ دارد.

برای نمونه به تعدادی از آیات اشاره می کنیم:
1. آیه استخلاف حضرت آدم علیه السلام
" (به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من در روی زمین، جانشینی [= نماینده‌ای‌] قرار خواهم داد.» " [1]
2. آیه نصب حضرت داوود علیه السلام
" ای داوود! ما تو را خلیفه و (نماینده خود) در زمین قرار دادیم " [2]

3. آیه امامت انبیاء
" و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می کردند"[3]

4.آیه ابتلاءحضرت ابراهیم علیه السلام
" و(به یاد آر) هنگامی که خدا ابراهیم را به اموری امتحان فرمود و او همه را به جای آورد، خدا به او گفت: من تو را به پیشوایی خلق برگزینم، ابراهیم عرض کرد: به فرزندان من چه؟ فرمود: (اگر شایسته باشند می‌دهم، زیرا) عهد من به مردم ستمکار نخواهد رسید. "[4]

در نتیجه با اندکی درنگ در متن و مفهوم این آیات، دو نکته بسیار مهم را درمی یابیم.
1. انتخاب و انتصاب امام،  امریست کاملا در اختیار خداوند متعال و بندگان به هیچ عنوان نمی توانند در این امر خطیر دخالتی داشته باشند. انتخاب امام و خلیفه الهی از راه شوری یا بیعت توسط مردم امری مردود است.
2. امامو خلیفه الهی باید معصوم از کناه و اشتباه باشد. زیرا فلسفه وجودی وی، سعادت و هدایت خلق است. اگر این جانشین الهی دچار اشتباه و گمراهی شود، مخلوقات هم گمراه خواهند شد.

پی نوشت ها:
[1] قرآن کریم (2:30) وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ
[2] قرآن کریم (38:26) يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ
[3] قرآن کریم (21:73) وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا
[4] قرآن کریم (2:124) وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
12 + 1 =
*****