آنچه در مورد «سید خراسانی» باید دانست

از دیگر نشانه‌هایی که در روایات معصومین(علیهم‌السلام) به عنوان نشانه‌های ظهور حضرت ولی‌عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) بیان شده است، قیام عده‌ای از مشرق زمین و قسمت خراسان است که زمینه آمدن حضرت را فراهم می‌آورند. در این روایات بیان شده که مردانی که دارای ایمانی قوی و مستحکم هستند، از مشرق زمین و نواحی خراسان، در مقابل ظلم و تعدی دشمنان خدا قیام کرده و با آنان درگیر شده و به جنگ می‌پردازند؛ و در این میان حضرت ظهور کرده و آنان پرچم قیام خود را به دست حضرت خواهند داد.

گروهی از مشرق‌زمین قیام خواهند کرد
طبق چند روایت، مردمی از مشرق قیام خواهند کرد و یاری‌کننده حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) خواهند بود. در روایت «ابوخالد کابلی» از امام محمد باقر(علیه‌السلام) نقل می‌کند که حضرت فرمود: «گویا می‌نگرم قومی از مشرق قیام کرده‌اند، آنان حق‌شان را می‌خواهند، ولی به آنان نمی‌دهند؛ دوباره آن را طلب می‌کنند، ولی باز به آنان داده نمی‌شود، وقتی اوضاع را این‌گونه می‌بینند، سلاح‌هایشان را بر می‌دارند. در آن هنگام، آن‌چه می‌خواهند به آنان می‌دهند، ولی آنان نمی‌پذیرند و استوار می‌ایستند و قدرت‌شان را به کسی جز صاحب شما تحویل نمی‌دهند. کشته‌های آنان شهید هستند. آگاه باشید اگر من آن زمان را درک می‌کردم، خود را برای صاحب این امر نگه می‌‌داشتم.»[1]

در حدیثی پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز فرمودند: «يَخْرُجُ أُنَاسٌ مِنَ الْمَشْرِقِ فَيُوطِئُونَ لِلْمَهْدِيِّ يَعْنِي سُلْطَانَه؛[2] گروهی از اهل مشرق قیام می‌کنند و زمینه را برای حکومت حضرت مهدی آماده می‌کنند.»

خراسانی برای یاری حضرت مهدی حرکت می‌کند
هم‌چنین در روایات بسیاری وارد شده که مردمی که قیام کرده و زمینه ظهور را فراهم می‌کنند از خراسان هستند، به طور مثال در حدیثی امام محمد باقر(علیه‌السلام) می‌فرماید: «سفیانی سپاهی به سوی کوفه می‌فرستد که تعداد آنان هفتاد هزار نفر است، آنان در کوفه به قتل و تجاوز و غارت می‌پردازند. در آن حال(برای کمک به اهل عراق) نیروهایی از طرف خراسان با سرعت به سوی کوفه می‌آیند و در میان آنان، تعدادی از اصحاب حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) وجود دارد.»[3] پس خراسانی برای مقابله با سفیانی، یاری کردن اهل عراق و همراهی با حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) حرکت خود را آغاز می‌کند.

خراسانی، منسوب به خراسان است و خراسان، نامی است که به دو عنوان اطلاق شده است؛ یکی به قسمتی از سرزمین فعلی ایران که از کوه‌های زاگرس شروع می‌شود و تا قسمتی از شهر هرات در کشور افغانستان و اطراف آن ادامه پیدا می‌کرد و از شمال، شهرهای نیشابور، مروه، سرخس و قسمتی از سرزمین‌های شمال شرقی ایران را در بر می‌گرفت و از جنوب، تا کرمان و سیستان ادامه داشت. و دیگری به مناطق و سرزمین‌های اطراف خراسان که حاکمان خراسان در آن منطقه‌ها حاکمیت داشته‌اند، اطلاق شده است.

هم‌چنین در روایات بیان شده است که حرکت خراسانی هم‌زمان با خروج یمانی و سفیانی خواهد بود؛ به طور مثال امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «خروج سه گروه سفیانی، خراسانی و یمانی در یک سال، در یک ماه، و در یک روز خواهد بود.»[4]

پس به نظر می‌رسد که منظور از مردمی که از مشرق زمین برای یاری حضرت قیام خواهند کرد، همین خراسانی‌ها باشند و شاید بتوان گفت منظور از خراسان ایران بوده است، یعنی مردمی از ایرانی به رهبری شخصی از خراسان، در مقابل ظلم و تعدی سفیانی قیام کرده و زمینه آمدن حضرت ولی عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را فراهم می‌آوردند.

مردی از قم قیام می‌کند که مردم را به سوی حق می‌خواند
اگر به روایاتی که در رابطه با زمینه‌سازی ظهور وارد شده دقت کنیم، به این روایات هم بر می‌خوریم که مردی از قم قیام خواهد کرد، و مردانی دور او جمع می‌شوند که از یاران مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) هستند و آنان زمینه ظهور را فراهم می‌آوردند. در حدیثی امام کاظم(علیه‌السلام) فرمودند: «مردی از اهل قم مردم را به سوی حق فرا می‌خواند، گروهی مانند پاره‌‌های آهن، همراه او جمع می‌شوند که بادهای تند، آنان را منحرف نمی‌کند، از نبرد خسته نمی‌شوند و نمی‌ترسند و بر خداوند توکل می‌کنند و عاقبت برای اهل تقواست.»[5]

البته در این حدیث، اشاره‌ای به نزدیکی قیام مردی از قم، به ظهور حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نشده است. اما در روایت دیگری «عفان بصری» می‌گوید: امام صادق(علیه‌السلام) به من فرمود: «آیا می‌دانی علت نامیده شدن این شهر به قم چیست؟ عرض کرد: خدا و رسولش و شما داناترید. حضرت فرمود: این شهر قم نام‌گذاری شد، چون مردمش با قائم آل محمد(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) اجتماع و با او قیام کرده و بر این عهد، استقامت کرده و یاریش می‌کنند.»[6]

در نتیجه:
می‌توان از این روایات استفاده کرد، مردی از قم قیام می‌کند و مردانی که مانند کوه استوارند نیز دور او را خواهند گرفت و عده‌ای از خراسان نیز آمده و در مقابل سفیانی که بزرگ‌ترین دشمن حضرت ولی عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است درگیر شده و او را شکست می‌دهند. و در این میان حضرت ظهور کرده و اینان، پرچم قیام را به دست حضرت داده و با قلب‌هایی مالامال از ایمان به خدا و  عشق به حضرت، دور او را گرفته و تا پایان کار و فتح کل دنیا از تلاش و کوشش دست بر نمی‌دارند.
حال اگر ادعا کنیم آن مرد حضرت امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) بوده که از قم قیام خود را شروع کرد و مردم قم و ایران نیز از او حمایت کردن تا به پیروزی رسید و همینک نیز مهم‌ترین یاران حضرت از ایران هستند، حرفی دور از ذهن و گزاف نگفته‌ایم.

______________________________________________
پی‌نوشت
[1]. «عن أبي خالد الكابلي عن أبي جعفر ع أنه قال كأني بقوم قد خرجوا بالمشرق يطلبون الحق فلا يعطونه ثم يطلبونه فلا يعطونه فإذا رأوا ذلك وضعوا سيوفهم على عواتقهم فيعطون ما سألوه فلا يقبلونه حتى يقوموا و لا يدفعونها إلا إلى صاحبكم قتلاهم شهداء أما إني لو أدركت ذلك لاستبقيت نفسي لصاحب هذا الأمر».( الغيبةللنعماني، محمد بن ابراهیم نعمانی، مکتبه الصدوق، تهران، 1397ش، ص 273).
[2]. كشف‏الغمة، علی بن عیسی اربیلی، مکتبه بنی هاشم، تبریز، 1381ق، ج 2، ص 477.
[3]. الغيبةللنعماني، همان، ص 279.
[4]. الغيبةللطوسي، شیخ طوسی، موسسه معارف اسلامی، قم، 1411ق، ص 446.
[4]. «قَالَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّيَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا يَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين»(بحارالأنوار،علامه مجلسی، موسسه الوفا، بیروت، 1404ق، ج 57، ص 216)
[5]. عفان البصری عن ابی عبدالله (ع)قال: «قال لی: (اتدری لمی سمی قم؟) قلت: الله و روسله و انت اعلم.  قال: «انما سمی قم لان اهله یجتمعون مع قائم آل محمد(ع) و یقومون معه و یستقیمون علیه و ینصرونه».(بحارالأنوار، همان، ج 57، ص 216)