همسر خوب

19:45 - 1396/01/03

خلاصه: آرامش و راحتی انسان از وجود زن است بخصوص اگر زنی مھربان و باوفا باشد، زیرا ھمسر صالح، مھربان و پاکدان نعمتی خوب از ھمه نعمات دنیا است و مثل این چنین زن از نگاہ اسلام مقام یک ھمسر بھترین را دارد.

همسر خوب و مھربان

در شکی نیست که ھمه اشیاء دنیا سرمایه حیات انسان است، و بی فائدہ نیست و شمردن نعمات الٰھی نیز ممکن نیست، اما خداوند متعال برای انسان از این ھمه نعمات، بھترین سرمایه را بوجود آوردہ است و آن ھمسری دارای سیرت نیک، پاکدامن، متحمل اخلاق و کردار اعلیٰ، اسلام این چنین زن را بھترین ھمسر قرار دادہ است. دربارہ این موضوع پیامبر گرامی اسلام(صلی اللہ علیه و آله و سلم) می‌فرماید: «خَيْرُ نِسَائِكُمُ‏ الْعَفِيفَةُ الْغَلِمَة[۱]؛بهترين زنان شما زن عفيف راغب است كه در ناموس خود عفت و به شوهر خود رغبت داشته باشد»
از نگاہ اسلام بھترین زن کسی است که از شوھرش اطاعت کند و از او عشق و محبت و آمادگی خود را اظھار کند اما زن که از برطرف کردن خواھشات جنسی شوھرش را انکار کند بدترین زن دانسته شدہ است. امام باقر(علیه السلام) می‌فرماید: « خَيْرُ النِّسَاءِ مَنِ‏ الَّتِي‏ إِذَا دَخَلَتْ‏ مَعَ‏ زَوْجِهَا فَخَلَعَتِ‏ الدِّرْعَ‏ خَلَعَتْ‏ مَعَهُ‏ الْحَيَاءَ وَ إِذَا لَبِسَتِ‏ الدِّرْعَ‏ لَبِسَتْ‏ مَعَهُ‏ الْحَيَاءَ[۲]؛ بهترین زنان شما زنی است که زمانی که شوهرش با او خلوت می‌کند برای شوهرش لباس حیاء را در می‌آورد و هنگامی که خود را می‌پوشد، در کنار شوهرش زره حیاء را به تن می‌کند»
امام صادق(علیه السلام) از امام علی(علیه السلام) نقل می کند: «فَانَّ الْمَرْاةَ رَيْحَانَةٌ[۳]؛ همانا زن گل است» او باید ھمیشه مثل یک گل شکوفه باشد و در گلستان خانواده باعث شادی و خوشحال شود و در کارھای دینی و دنیاوی معاون شوھرش بشود. امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «ثَلَاثَةٌ لِلْمُؤْمِنِ‏ فِيهِنَ‏ رَاحَةٌ دَارٌ وَاسِعَةٌ تُوَارِي‏ عَوْرَتَهُ‏ وَ سُوءَ حَالِهِ مِنَ النَّاسِ وَ امْرَأَةٌ صَالِحَةٌ تُعِينُهُ عَلَى أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ ابْنَةٌ أَوْ أُخْتٌ يُخْرِجُهَا مِنْ مَنْزِلِهِ بِمَوْتٍ أَوْ بِتَزْوِيجٍ[۴]» یعنی آسايش مؤمن در سه چيز است و یکی از آن همسر نيكوكارى كه در كار دنيا و آخرت يارش باشد زیرا اگر زن بخواھد بھترین تشویق دھندہ در کارھای دینی و دنیاوی می شود حتی در انجام و مستحبات و ترک مکروھات. چنانچه در روایت آمده  است: «فَسَأَلَ عَلِيّاً كَيْفَ‏ وَجَدْتَ‏ أَهْلَكَ‏ قَالَ‏ نِعْمَ‏ الْعَوْنُ‏ عَلَى‏ طَاعَةِ اللَّهِ‏ وَ سَأَلَ فَاطِمَةَ فَقَالَتْ خَيْرُ بَعْلٍ فَقَالَ اللَّهُمَّ اجْمَعْ شَمْلَهُمَا وَ أَلِّفْ بَيْنَ قُلُوبِهِمَا وَ اجْعَلْهُمَا وَ ذُرِّيَّتَهُمَا مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ‏ وَ ارْزُقْهُمَا ذُرِّيَّةً طَاهِرَةً طَيِّبَةً مُبَارَكَةً وَ اجْعَلْ فِي ذُرِّيَّتِهِمَا الْبَرَكَةَ وَ اجْعَلْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِكَ إِلَى طَاعَتِكَ وَ يَأْمُرُونَ بِمَا يُرْضِيكَ ثُمَّ أَمَرَ بِخُرُوجِ أَسْمَاءَ وَ قَالَ جَزَاكِ اللَّه[۵]؛ بعد از ازدواج حضرت زھرا(سلام اللہ علیھا)، پیامبر(صلی اللہ علیه و آله و سلم) از علی(علیه السلام) پرسید: ھمسرت چگونه زنى است؟ على گفت: نيكو ياورى است براى اطاعت از خدا. رسول خدا(صلی اللہ علیه و آله و سلم) همين سؤال را از فاطمه(سلام اللہ علھا) كرد، و آن حضرت گفت: شوهرى خوب و شايسته است. سپس رسول خدا(صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) براى آنها دعا كرد و فرمود: خداوندا! در ميان آنها الفت برقرار نما، و آنان و فرزندانشان را نعمت بهشت نصيب فرما، به آنها فرزندانى پاك، طيّب و مبارك روزى نما، و در ذرّيّه آنها بركت قرار داده و آنها را امامانى هدايتگر به سوى اطاعت خود قرار ده، و آنان را به آنچه كه رضايت تو در آن است، راهنمايى فرما بعد فرمود: ای فاطمه(سلام اللہ علیھا) خداوند متعال به تو بھترین پاداش بدھد»
واضح است که وقتی ھمسر این چنین باشد فرزندان نیز مثل حسنین و زینب و ام کلثوم باشند. ما مثل علی و فاطمه(علیھما السلام) که نمی‌توانیم بشویم اما تلاش کنیم از آنھا پیروی کنیم و به جامعه فرزندان صالح و خوب را بدھیم. برای این ھدف عظیمی لازم است که ما به فرزندان مان اصول و فروع دین را یاد بدھیم و عبادات و رسومات مذھبی خود مانند نماز، روزہ، انفقا، تلاوت قرآن، نماز جماعت و مراسم مذھبی، شرکت در آن تاکید کنیم.
از مطالب مذکور و روایات این نیتجه بدست می‌آید که اسلام، ھمسری که اطاعت شوھرش کند، پاکدامن، متحمل اخلاق اعلیٰ باشد و در کارھای دینی ودنیاوی معاون باشد در جایگاہ بھترین ھمسر را دارد.  البته علاوہ از این اسلام دیگر صفات یک زن خوب را نیز گفته است اما بخاطر چارچوب مقاله ذکر نشده است، ان شاء اللہ تلاش می‌کنیم در نوشتارھای بعدی زیر عناوین مختلف ذکر شود.
.........................................
منابع:
[1] الکافی، ج۱۰، ص۵۷۲، كلينى، محمد بن يعقوب‏، محقق / مصحح: دارالحديث‏، ناشر: دار الحديث‏، قم، 1429ق، چاپ اول.
[2] تہذیب الاحکام، ج۷، ص۳۹۹، طوسى، محمد بن الحسن‏، محقق / مصحح: خرسان، حسن الموسوى‏، ناشر: دار الكتب الإسلاميه‏، تھران، 1407 ق‏، چاپ چهارم.
[3] الکافی، ج۱۱، ص۱۷۰، كلينى، محمد بن يعقوب‏، محقق / مصحح: دارالحديث‏، ناشر: دار الحديث‏، قم، 1429ق، چاپ اول.
[4] بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۱۸، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏،دار إحياء التراث العربي‏،بيروت‏، 1403 ق‏، چاپ دوم.
[5] بحار الانوار، ج43، ص117، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏،دار إحياء التراث العربي‏،بيروت‏، 1403 ق‏، چاپ دوم.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
9 + 5 =
*****