- خداوند اهدافی را برای بعثت انبیاء بیان کرده است که مهمترین آنها تزکیه و پاکسازی نفس از آلودگی ها می باشد.
خداوند درباره هدف بعثت انبیاء فرمودند: «هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبين [جمعه/2] اوست كه در بين مردم درس نخوانده پيامبرى از خودشان مبعوث كرد تا آيات خدا را براى آنها تلاوت كند و آنان را تزكيه نمايد و كتاب و حكمت را به آنها بياموزد. هر چند قبل از آن، در گمراهى آشكارى بودند.»
یک از اهداف بعثت، تزکیه است که این لغت را در اصطلاح چنین تعریف کردند: «در اصطلاح اخلاق و عرفان، عبارت است از تطهیر و پاکسازی نفس از اخلاق ناپسند و آلودگیهای اخلاقی، به منظور گام برداشتن در جهت فضائل اخلاقی که در نهایت موجب کمال و سعادت واقعی در دنیا و آخرت میشود.» [1]
علامه طباطبایی هم در ذیل آیه چنین فرمودند: «پس تزكيه آن جناب مردم را به معناى آن است كه ايشان را به نموى صالح رشد دهد، اخلاق فاضله و اعمال صالحه را عادتشان كند، در نتيجه در انسانيت خود به كمال برسند، و حالشان در دنيا و آخرت استقامت يابد، سعيد زندگى كنند، و سعيد بميرند.» [2]
______________________
پی نوشت:
[1]. جمع نویسندگان؛ دائرة المعارف تشیع، ج4، ص236.
[2]. طباطبايى، تفسير الميزان، ج19، ص 447.