-اعتقاد به رجعت هم‌چون حوادث تاریخی و گزاره‌های اعتقادی دیگر، دست‌خوش تغییر و تحریف قرار گرفته است که از جمله آن تأویل رجعت به بازگشت حکومت به حضرت مهدی(علیه‌السلام) می‌باشد.
رجعت به معنای بازگشت برخی از انسان‌ها به دنیا پس از مرگ، یکی از اعتقادات مهم و خاص شیعه است که متاسفانه برخی از شیعیان جاهل به دلیل عدم فهم و درک آن، دست به تحریف این اعتقاد زده‌اند و آن را به بازگشت حکومت به امام زمان(علیه‌السلام) تأویل برده‌اند.(مجمع البیان، ج7، ص406) این تأویل دارای اشکالات و تناقضات فراوانی است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
1. روایات رجعت تصریح به بازگشت مردگان به دنیا دارد نه رجوع دولت به اهل بیت(علیهم‌السلام).
2. چنین تأویلی بر خلاف اجماع علمای شیعه می‌باشد که قائل به بازگشت افراد به دنیا و ضروری بودن این اعتقاد در شیعه، هستند.(الایقاظ من الهجعه، ص37)
3. بسیاری از روایات بین رجعت و بازگشت دولت به حضرت مهدی(علیه‌السلام) تفاوت قائل شده و این دو را از هم تفکیک کرده است.(معانی الاخبار،ص366)
4. رجعت افراد و رجوع حکومت به حضرت مهدی(علیه‌السلام) دارای تفاوت‌های بسیاری است که چنین تأویلی را باطل می‌سازد از جمله، این‌که رجعت خروج از عالم برزخ است و به تمام ائمه و مومنان و کافران خالص تعلق دارد، اما بازگشت حکومت، به امام زمان(علیه‌السلام) مربوط می‌شود که آن‌هم از پس پرده غیبت بیرون می‌اید نه از برزخ.
________________________________________
مجمع البیان، امین الاسلام ابی علی الفضل بن الحسن الطبرسی، مؤسسه الاعلمی، بیروت، 1415 ه .ق، الطبعه الاولی، 10مجلدات.
الایقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه، محمّد بن الحسن الحر العاملی، دلیل ما، قم، 1422 ه .ق، الطبعه الاولی.
عانی الاخبار، محمّد بن علی بن الحسین بن موسی بن بابویه القمی، المعروف بالشیخ الصدوق، مؤسسه النشر الاسلامی،قم، 1379 ه.ش.