- انتخاب بهترین و شایسته‌ترین فرد در انتخابات یک وظیفه شرعی و بار الهی است که خداوند بر دوش مردم نهاده تا آن را به دست صاحب اصلی و صالح‌ترین نامزدها بدهند. و چنان‌چه با غفلت و یا از روی عمد انتخابی ناشایست داشته باشند، حتما در قبال آن مسئول خواهند بود.
شرکت در انتخابات و مهم‌تر از آن انتخاب بهترین و شایسته‌ترین فرد، یک وظیفه‌ی ملی و دینی است که در تعیین روند حرکت کشور و ملت عزیزمان ایران در تمامی مسائل و ابعاد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... سرنوشت‌ساز و تعیین کننده می‌باشد.
در حقیقت مسئولیت و رهبری جامعه یک امانت الهی است که باید مردم نهایت دقت را در این‌که این امانت الهی را دست چه کسانی می‌سپارند، داشته باشند. قرآن کریم می‌فرماید؛«إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا[نساء/58] خدا به شما فرمان مىدهد كه سپردهها را به صاحبان آنها رد كنيد و چون ميان مردم داورى مىكنيد به عدالت داورى كنيد در حقيقت نيكو چيزى است كه خدا شما را به آن پند مىدهد خدا شنواى بيناست»
این بدان معناست که انتخاب یک مسئول شایسته و مومن، امانت الهی است که وظیفه‌ی مردم در قبال این امانت الهی این است که آن را به صاحب اصلی که از هرجهت شایسته و اصلح است بسپارند.بدون شک همه‌ی ما در پیشگاه خداوند مسئول نوع انتخاب‌مان هستیم و هر کسی را انتخاب کنیم، حتما در مورد آن از ما سوال خواهند کرد و بازخواست خواهیم شد.
امیرالمومنین علی(علیه‌السلام) می‌فرماید: «شما را به رعایت تقوای الهی نسبت به آن‌چیز‌هایی که مسئول هستید و به سوی آن می‌روید، سفارش می‌کنم، زيرا خداوند متعال مى‌فرمايد: «هر كسى گروگانِ كار خود است[مدثر/38]» و می‌فرمايد: «سوگند به پروردگارت كه از همه آنها درباره آنچه مى‌كرده‌اند، پرسش مى‌كنيم[حجر/92].»[1]
اگر چنان‌چه با رأی و انتخاب ما، فردی بر مسند قدرت و حکومت بنشیند و در آن زمان به بی‌عدالتی حکم کند و حق مستضعفان را اداء نکند و در حق محرومان و اقشار ضعیف جامعه ظلم کند، بدون تردید ما هم به جهت انتخاب این فرد، مسئول ظلم و بی‌عدالتی او هستیم، مگر آن‌که حجت در انتخاب ما تمام شده باشد که در اینصورت بازخواستی نخواهد بود.
اما اگر با غفلت و بدون علم و یا به عمد بر اساس خویشاوندی و یا باندبازی و جناح بازی و یا به خاطر مسائل مادی و گرفتن دنیا و ... ، فردی را انتخاب کردیم که اصلا شایستگی و صلاحیت آن را ندارد، بدون تردید در روز قیامت به جهت این انتخاب بازخواست خواهیم شد، چرا که ما هم در این امر شریک بودیم.
خداوند متعال در مورد مسئول بودن تمام اعضاء و جوارح انسان می‌فرماید: «ولا تَقْفُ ما لَیسَ لک به علم اِنَّ السَّمْعَ والْبَصَرَ والفُؤاد کُلُّ اولئکَ کانَ عَنْهُ مَسْئُولا[اسراء/36]در پی آنچه به آن علم نداری نیفت و پیروی مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه اینها مورد باز خواست قرار خواهد گرفت.»
بنابر فرمایش قرآن کریم در این آیه، تقلید کورکورانه، پیروی از کسانی که خود جاهل و یا صلاحیت مشورت کردن را ندارند، رابطه‌های قومی و قبله‌ای در انتخابات، دل و گوش سپردن به شایعات و نقل شنیده های بی اساس، موضع گیری بدون تحقیق، ستایش یا انتقاد بدونِ علم و تکیه به سوگندها و اشکهای دروغین دیگران و تصمیم و انتخاب بدون برهان و حجت قطعی، همه‌ی اینها طبق آیه «لا تقفُ ما لیسَ لک بِهِ علم» ممنوع است و انسان در مورد آن بازخواست خواهد شد.
بنابراین مردم باید در انتخاب رئیس جمهور آینده، تنها رابطه خود و خدای خویش را مد نظر قرار داده و با بصیرت و آگاهی و ملاک قرار دادن ایمان و تقوا و کارآمدی و تخصص او، بهترین و شایسته ترین فرد را برای این منصب مهم و خطیر انتخاب کنند تا به سمت کشور و جامعه‌ای پیشرفته و بدون فقر و فساد حرکت کنیم.
______________________________________________________
پی‌نوشت
[1].الامالی، شیخ المفید، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، آستان قدس رضوی، ج3، ص261. «اُوصِيكُم بتَقوَى اللّه ِ فيما أنتُم عنهُ مَسؤولُونَ و إلَيهِ تَصِيرُونَ ، فإنَّ اللّه َ تعالى يقولُ:«كُلُّ نَفْسٍ بما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ»(مدثر،38و يقولُ : «فَوَ رَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُم أَجمَعِينَ * عمّا كانوا يَعْمَلُونَ.»
شرکت در انتخابات و مهم‌تر از آن انتخاب بهترین و شایسته‌ترین فرد، یک وظیفه‌ی ملی و دینی است که در تعیین روند حرکت کشور و ملت عزیزمان ایران در تمامی مسائل و ابعاد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... سرنوشت‌ساز و تعیین کننده می‌باشد.
قرآن کریم می‌فرماید؛«إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا ...[نساء/58] خدا به شما فرمان می‌دهد كه سپردهها را به صاحبان آنها رد كنيد»
این بدان معناست که انتخاب یک مسئول شایسته و مومن، امانت الهی است که وظیفه‌ی مردم در قبال این امانت الهی این است که آن را به صاحب اصلی که از هرجهت شایسته و اصلح است بسپارند که بدون شک در این امر از ما سوال و بازخواست خواهند کرد چنان که می‌فرماید: «کُلُّ اولئکَ کانَ عَنْهُ مَسْئُولا[اسراء/36] همه اینها مورد باز خواست قرار خواهد گرفت.»
بنابراین اگر ما با غفلت و یا به عمد بر اساس خویشاوندی و یا باندبازی و جناح بازی و یا به خاطر مسائل مادی و گرفتن دنیا و ... فردی را بر مسند قدرت و حکومت بنشانیم که به بی‌عدالتی حکم کند و حق مستضعفان و محرومان را اداء نکند و ظلم کند، بدون تردید ما هم به جهت انتخاب این فرد، مسئول ظلم و بی‌عدالتی او هستیم و در این امر با او شریک هستیم.