نمیتوان پرچم عدالت خواهی را به صرف یک برداشت اشتباه از روایت، به حالت تعطیل در آورد؛ زیرا قرينههای متعددی داريم كه مراد از قيام طاغوتی، قيامهايی است كه در مسير خدا و اهلبيت نبوده، بلكه در مقابل آنها باشد.
دین اسلام و آموزههای قرآنی همیشه مسلمان را دعوت به قیام علیه بیدادگری و ستم نموده و برپایی پرچم عدالت را از همه مسلمانها خواستار شده و بر این عدالت محوری با این بیان تاکید میکند: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوىَ[مائده / 8] اى كسانى كه ايمان آوردهايد! همواره براى خدا قيام كنيد، و گواهان عدالت باشید و دشمنى با جمعيّتى، شما را به ترك عدالت نكشاند! عدالت كنيد، كه به تقوا نزديكتر است!» و در آیات دیگر نیز تاکید میکند: «فَاعْدِلُوا وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبی [مائده / 152] عدالت كنيد، هر چند درباره بستگان باشد.» بر افراشتن پرچم عدالت، از آموزههای مسلم اسلامی و از فرائض قطعی قرآن است، که نیاز به تبیین و اثبات بیش این ندارد، ولیکن برخی معاندان سعی میکنند به مقابله با پرچم عدالت خواهی اسلام برخواسته با مستمسک قرار دادن احادیثی مانند: «كلّ رايةٍ ترفع قبل قيام القائم فصاحُبها طاغوتٌ يُعْبَدُ مِنْ دون الله [1] هر پرچمی قبل از قيام قائم بلند شود، صاحبش طاغوت بوده و غير خدا را پرستيده است.» میگویند: هر قیامی که قبل از ظهور حضرت ولی عصر(عجلاللهتعالیفرجهالشریف) انجام شود، باطل است و طاغوتی؛ و با بیان این مطلب، میخواهند این نتیجه را بگیرند که نظام مقدس جمهوری اسلامی نیز چون قیامی بوده قبل از خروج حضرت، باطل و طاغوتی است و از این راه با نظام مقدس مبارزه کرده و مردم را از این انقلاب جهان تاب، دلسرد و بدبین کنند.
پاسخ به اشکال:
اين روايت و امثال آن دلالتی بر تعطیلی قيامهای عادلانه یا مذمت حكومتهای عدالتخواه قبل از قیام قائم(عج) ندارد؛ زیرا:
1. قرينههای متعددی داريم كه مراد از قيام طاغوتی، قيامهايی است كه در مسير خدا و اهلبيت نبوده، بلكه در مقابل آنها باشد، مؤيّد اين مطلب روايتی در این راستاست است كه میگويد: «و مَنْ رَفَعَ راية ضلالة فصاحبها طاغوت [2] هر كسی پرچم ضلالت بر افرازد، صاحبش طاغوت است.» بنابراین روايت نخست نیز با توجه به قرائن و روایات دیگر تنها پرچمی را طاغوتی میداند كه در مسير ضلالت برافراشته شود، نه پرچم عدالت و حق، و نمیشود به اطلاق روايت(هر قيامی قبل از ظهور مهدی (عجلاللهتعالیفرجهالشریف) طاغوت است) تمسك کرد.
2. برداشت مطلق از روایت نخست علاوه بر تعارض با مبانی عدالت خواهی اسلام، با اهداف عدالت خواهان ائمه معصومین(علیهمالسلام) منافات دارد، تا آنجا که مقدسترین قیام جهان، یعنی قيام امام حسين(عليهالسّلام) را هم قیام طاغوتی معرفی میکند، فقط به صرف اینکه قبل از قيام مهدی(عجلاللهتعالیفرجهالشریف) بوده است، درحالی که هيچ مسلمانی و هیچ عقل سلیمی در حقانيت قيام امام حسين(عليهالسّلام) شك نمیکند، تا چه رسد به نواده خود حضرت یعنی امام صادق(عليهالسّلام) که بخواهد قیام جدش امام حسین(عليهالسّلام) را در زمره قیامهای طاغوت قرار دهد.
3. افزون بر این، قيامهای فراوانی را داشتهايم در دوره حضور ائمه(عليهمالسّلام) توسط انسانهای غيرمعصوم بوده، اما مورد تأييد ائمه قرار گرفته و همین قیامهای تائید شده نیز اطلاق روایت را مخدوش میکند؛ برای نمونه تنها به تائید ائمه معصومین(علیهمالسلام) درباره «قيام زيد بن علی» اشاره میکنیم: كه امام هشتم «عليهالسّلام» فرمود: «زيد از علمای آل محمد بود و برای خداوند خشم کرد، و برای خدا با دشمنانش جنگيد تا به شهادت رسيد.»[3] و امام هفتم نیز فرمود: «عمويم زيد در راه رضايت آل محمد(صلیاللهعليهوآله) قيام كرد.»[4]
4. آموزههای اسلامی بسیاری به امر به معروف و نهي از منكر، قيام در راه خدا، امر کرده است و دستورات و قوانين فراوان حكومتی در قرآن و روايات وجود دارد، که نمیشود مخصوص زمان خاصی باشد.[5] که اگر این طور باشد باید قائل باشیم: قوانينی كه پيامبر اسلام(صلیاللهعليهوآله) در راه بيان و تبليغ و نشر و اجراي آن 23 سال زحمت طاقت فرسا كشيد، بعداز مدّتی باید تعطیل شود؟! اجرای احكام الهی را محدود كرد به دورهای کوتاه است؟ که تمام این فرض ها باطل است.
در نتیجه: عدالت خواهی از مبناییترین آموزههای اسلامی است، پس نمیتوان پرچم عدالت خواهی به صرف یک برداشت اشتباه از یک روایت، به حالت تعطیل در آورد؛ زیرا قرينههای متعددی داريم كه مراد از قيام طاغوتی، قيامهايی است كه در مسير خدا و اهلبيت نبوده، بلكه در مقابل آنها باشد.
________________________________________
پینوشت
[1]. وسائل الشيعه، حر عاملي، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ دوم، ج11، ص37، روايت 6.
[2]. روضة كافي، محمد بن يعقوب كليني، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج8، ص296، ح456.
[3]. وسائل الشيعه، حر عاملي، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ دوم، ج11، ص39، روايت 11.
[4]. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ دوّم، 1403ق ـ 1983م، ج46، ص199.
[5]. وسائل الشيعه، حر عاملي، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ دوم، ج11، ص395.
نمیتوان پرچم عدالت خواهی(که مبناییترین آموزه اسلامی است) را به صرف یک برداشت اشتباه از روایت «كلّ رايةٍ ترفع قبل قيام القائم فصاحُبها طاغوتٌ[وسائل الشيعه، ج11، ص37]» به حالت تعطیل در آورد، زیرا قرينههای متعددی داريم كه مراد از قيام طاغوتی، قيامهايی است كه در مسير خدا و اهلبيت نبوده، بلكه در مقابل آنها باشد، از جمله روايت: «و مَنْ رَفَعَ راية ضلالة فصاحبها طاغوت [الكافی، ج8، ص296]» که تنها پرچمی را طاغوت میداند كه در مسير ضلالت باشد، نه پرچم حق و عدالت.
برداشت مطلق از روایت نخست علاوه بر تعارض با مبانی عدالت خواهی اسلام، با اهداف عدالت خواهانه ائمه منافات دارد، تا آنجا که مقدسترین قیامها حتّی قيام امام حسين(عليهالسّلام) را هم قیامی طاغوتی معرفی میکند، درحالی که هیچ عقل سلیمی در حقانيت قيام امام حسين(عليهالسّلام) شك نمیکند تا چه رسد به اینکه امام صادق(عليهالسّلام) بخواهد قیام جدش را طاغوتی بداند.
علاوه بر این، آموزههای اسلامی بسیاری دستور به امر به معروف و نهي از منكر، قيام در راه خدا، داده است و دستورات و قوانين فراوان حكومتی در قرآن و روايات وجود دارد، که نمیشود مخصوص زمان خاصی باشد.[وسائلالشيعه، ج11، ص395]