مسئله انتخابات و انتخاب كه همیشه از ویژگی خاصی برخوردار میباشد، شناختن صالحان، و واگذاری امانت به آنهاست. كه انجام این فرمان الهی و پرداختن به این امر مهم آگاهی، هشیاری، عدالتخواهی، پشتكار، مقاومت و حضور امت در صحنه را، طلب میكند.
خداوند متعال در آیهای میفرمایند: «إِنَّ اللَّهَ يَأمُرُكُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلىٰ أَهلِها وَإِذا حَكَمتُم بَينَ النّاسِ أَن تَحكُموا بِالعَدلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمّا يَعِظُكُم بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَميعًا بَصيرًا [نساء/58] همانا خداوند فرمانتان میدهد كه امانتها را به صاحبانشان بدهید و هرگاه میان مردم داوری كردید به عدل حكم كنید، چه نیك است آنچه كه خداوند شما را بدان پند میدهد، بیگمان خداوند شنوای بیناست»
امانتداری و رفتار عادلانه و دور از تبعیض از نشانههای مهم ایمان است. چنانكه خیانت به امانت، علامت نفاق است. در حدیث آمده: «به ركوع و سجود طولانی افراد نگاه نكنید، بلكه به راستگویی و امانتداری آنان بنگرید.»[1]
معنای «عدل» این است كه هر چیز سرجای خودش قرار بگیرد، امروز اسلام، قرآن و نظام اسلامی و پستها و مسؤولیتهای نظام كه بواسطه خون هزاران شهید و معلول به دست ما رسیده بزرگترین امانت الهی است كه به حكم ایمان و عدالتخواهی و امانتداری بر ما واجب است كه از آنها حفاظت و پاسداری نماییم. این امانت الهی را در جای خود و به اهلش بسپاریم و نگذاریم كه به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد.
لازمه تشكیل نظام و حكومت الهی سپردن مسئولیتها به اهلش میباشد و سپردن امور به كاردانان از مصادیق ایمان و عمل صالح شمرده شدهاست. چون هر امانتی صاحبی، و هر كس لیاقت و استعداد كار و مقامی را دارد. خداوند ما را بر این امر مهم هم فرمان داده و هم موعظه فرموده است.
آری مسئله انتخابات و انتخاب كه همیشه از ویژگی خاصی برخوردار میباشد، شناختن صالحان، و واگذاری امانت به آنهاست. كه انجام این فرمان الهی و پرداختن به این امر مهم آگاهی، هشیاری، عدالتخواهی، پشتكار، مقاومت و حضور امت در صحنه را، طلب میكند.
امیرمؤمنان علی در اینباره میفرماید؛
«فلیست تصلح الرعیه الا بصلاح الولاة و لا تصلح الولاة الا باستقامة الرعیه؛ یك كشور اصلاح نمیشود مگر اینكه كارگزاران، زمامداران و مسئولینش صالح باشند و آنها اصلاح نمیشوند مگر به استقامت و پشتكار مردم.»[2]
پس انتخاب و انتخابات امتحان بزرگی برای امت در تعیین سرنوشت خویش است. كه با انتخاب افراد مؤمن، لایق، صالح، كارآمد، كاردان و خدمتگزار به كشور، امور اصلاح و باعث جلب رضایت و رحمت و پاداش نیكوی الهی خواهد گردید. و در خدمتگذاری، اعمال نیك و صالح آنها، و در پاداش اخروی شریك، در غیر اینصورت در پیشگاه الهی مسئول و به یقین در فساد و خیانتهای روی كارآمدن افراد ناصالح و نالایق شریك خواهیم بود.
پینوشت:
[1]. اصول کافی، ج 2، ص 105.
[2]. نهجالبلاغه، خطبه 216.
خداوند متعال در آیهای میفرمایند: «إِنَّ اللَّهَ يَأمُرُكُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلىٰ أَهلِها وَإِذا حَكَمتُم بَينَ النّاسِ أَن تَحكُموا بِالعَدلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمّا يَعِظُكُم بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَميعًا بَصيرًا [نساء/58] همانا خداوند فرمانتان میدهد كه امانتها را به صاحبانشان بدهید و هرگاه میان مردم داوری كردید به عدل حكم كنید، چه نیك است آنچه كه خداوند شما را بدان پند میدهد، بیگمان خداوند شنوای بیناست»
بنابراین انتخاب و انتخابات امتحان بزرگی برای امت در تعیین سرنوشت خویش است. كه با انتخاب افراد مؤمن، لایق، صالح، كارآمد، كاردان و خدمتگزار به كشور، امور اصلاح و باعث جلب رضایت و رحمت و پاداش نیكوی الهی خواهد گردید. و در خدمتگذاری، اعمال نیك و صالح آنها، و در پاداش اخروی شریك، در غیر اینصورت در پیشگاه الهی مسئول و به یقین در فساد و خیانتهای روی كارآمدن افراد ناصالح و نالایق شریك خواهیم بود.