-لازمهی هر انتخابات سالم، این است که انتخاب کنندگان بر اساس واقعیتهای موجود، بهترین فرد را برای یک منصب، برگزینند و این انتخاب درست، مبتنی بر شناخت صحیح و دوری از اغراض نفسانی و در نظر داشتن رضایت خداست.
بر اساس جهان بينی اسلام، تمامی اعمال انسان میبايد متكی به عنصر «شناخت و دانايی» باشد و آگاهی و بصیرت، گر چه در عرصه رفتارهای فردی، مهم است، ولی در رفتارهای اجتماعی و سياسی، از اهمیت ويژهتری برخوردار است. از طرف ديگر، شناختی صحيح و معتبر است كه بر اساس معيارها و سوابق، دقيق و مشخص به دست آمده باشد. حضرت علی(علیهالسلام) میفرمايند: «حق را بشناس، تا اهلش را بشناسی»(ميزان الحكمه، دارالحدیث، 1375ش، ج1، ص658). حضرت بر اين نكته تأكيد میورزند كه اول بايد ملاكهای حق و حقيقت را شناخت، تا براساس آنها بتوان اهل حق را باز شناخت. در مساله انتخابات _ که یکی از عرصههای سیاسی مهم به شمار میآید _ چند نكته اهمیت ویژهای دارد که یکی از آنان، وظايف انتخاب كنندگان است.
وظیفه اصلیِ انتخابکنندگان، انتخاب درست است؛ و انتخاب درست، متوقف بر شناخت صحیح و آگاهی کامل است. فردی را كه میخواهند انتخاب كنند، بايد در حد مقدور، مورد شناسايی قرار داده و از ديانت، صداقت، توان و كارآيی او، و از درستی نوع نگرشهایش در موضوعات مختلف، مطمئن باشند.
و در بُعدِ عملی، انتخاب کننده باید در انتخاب كانديدای اصلح فقط برای رضای خدا و مصلحت امت اسلامی، بدون دخالت دادن اميال نفسانی، روابط دوستی، گروه و حزبگرايی، تعصبات نژادی و قومی و قبيلهای، و بهدور از احساسگرایی و منفعتطلبی، عمل کند.