اگر شرایط حضور امام در جامعه وجود نداشته باشد، خداوند امام را از دیدگان مردم مخفی می‌کند تا هدایت انسان‌ها ادامه داشته باشد.
خداوند متعال برای اینکه انسان‌ها در مسیر تکامل و تعالی قرار بگیرند و از گمراهی نجات پیدا کنند افرادی را به سوی مردم فرستاد. پس از پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) این مسئولیت بر عهده امامان معصوم(علیهم‌السلام) بوده است و در همه حال مردمان را از گمراهی به‌سوی هدایت راهنمایی می‌کنند. اما اگر به خاطر ظلم مستکبران و کوتاهی مردم شرایط حضور امام در جامعه فراهم نباشد، خداوند مردم را از نعمت امام معصوم محروم نمی‌کند تا بدون راهنما به حال خود رها شوند، بلکه تنها امام را از دیدگان مردم مخفی می‌نماید؛ تا به این وسیله نظام عالم حفظ شود و نزول فیض و رحمت حق از طریق شخص امام به بندگان ادامه یابد و راه هدایت و رستگاری بر روی مردم باز باشد و به‌وسیله او نشانه‌های پروردگار حفظ شود. امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) دراین‌باره می‌فرماید: «زمین هیچ‌گاه از حجت الهی خالی نیست که برای خدا با برهان روشن، قیام کند ـ به‌صورت ـ آشکار و شناخته‌شده و یا بیمناک و پنهان؛ تا حجت خدا باطل نشود و نشانه‌هایش از میان نرود.»(نهج البلاغه، حكمت147)
____________________________________
نهج البلاغه، چاپ صبحی صالح، انتشارات هجرت، قم، 1414ق.