روایات، حکمتهای زیبایی در فلسفه غیبت بیان کردهاند ولی برای صاحب امر، غیبتی است که ائمه اجازهی کشف حکمت آن را برای ما نداشتند، مانند حکمت سوراخ کردن کشتی و کشتن پسر و برپایی دیوار توسط حضرت خضر که تا قبل از فراق و جدایی با موسی، بیان نشده و مخفی بود.
غیبت امام زمان(علیهالسلام) دارای حکمتهای بسیاری است، ازجمله: امتحان و آزمایش استقامت بندگان خدا[بحار الانوار، ج 52، ص 113] اجتناب حضرت از بیعت و پیمان با ستمکاران [بحار، ج 51، ص 152] حفظ اولاد مؤمن از افراد کافر، زیرا خدا در صلب کافران و منافقان نطفهی افراد باایمانی را به ودیعه نهاده، لذا قائم اهلبیت(علیهمالسلام) ظاهر نمیشود تا اینکه امانتهای الهی از صلب کافران خارج شوند بعد از آن ظاهر میشود و کفار را به کیفر میرساند.[اثبات الهداة، ج 7، ص 105] و ...
با اینکه روایات اسلامی حکمتهای زیبایی در فلسفه غیبت بیان کردهاند، ولی همه علل غیبت آن حضرت برای ما معلوم نیست؛ هر چند امامان معصوم(علیهمالسلام) از علت اصلی غیبت آگاهند، اما مأمور به بیان آن نیستند؛ لذا سربسته و بهطور اجمال حکمتهایی را بیان کردهاند؛ چنانکه امام صادق(علیهالسلام) فرمود: «... برای صاحب امر غیبتی است که اجازهی کشف حکمت آن برای شما را نداریم ... حکمت غیبت او، همان حکمت غیبت حجتهای خداوند قبل از اوست. حکمت آن کشف نمیشود مگر بعد از ظهور او. همانطور که حکمت سوراخ کردن کشتی و کشتن پسر و برپایی دیوار، توسط حضرت خضر(علیهالسلام) برای حضرت موسى(علیهالسلام) کشف نشد مگر هنگام جدایی آنها.»[بحارالانوار، ج 52، ص 91]
_______________________________
بحار الأنوار، مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، 1403 ق، ج 52، ص 113.
اثبات الهداه بالنصوص و المعجزات، محمدبن الحسن الحر العاملی؛ قم،1370 شمسی، ج 7، ص 105.