ماهی که تنفّس و خواب در آن نیز عبادت است، عجب بساط گسترده‌ای دارد...! همه چیز، برای یک ضیافت مفصّل و بزرگ، مهیّا شده است. آیا ما هم برای استفاده از آن آماده‌ایم؟
فرشتگان الهی به تکاپو افتاده‌اند، شیاطین مضطرب شده‌‌اند و آسمانیان مشغول آماده سازی بساط ماه مهمانی خدا هستند. ماهی که پیامبر خدا فرمود: «شَهرٌ هُوَ عِندَ اللّه ِ أفضَلُ الشُّهورِ، وَ أیّامُهُ أفضَلُ الأَیّامِ، ولَیالیهِ أفضَلُ اللَّیالی، وساعاتُهُ أفضَلُ السّاعاتِ؛ هُوَ شَهرٌ دُعیتُم فیهِ إلى ضِیافَةِ اللّهِ، و جُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَةِ اللّهِ، أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ، و نَومُکُم فیهِ عِبادَةٌ، و عَمَلُکُم فیهِ مَقبولٌ، ودُعاؤُکُم فیهِ مُستَجابٌ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها، شب‌هایش برترینِ شب‌ها و ساعاتش برترینِ ساعات است. ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده اید. نَفَس هایتان در آن، تسبیح است، خوابتان در آن، عبادت، عملتان در آن، پذیرفته و دعایتان در آن، مورد اجابت است.»[الأمالي(للصدوق)، ص93]
چقدر سنگین است شمردن این‌همه تسبیح و ثبت این همه أجر! باید هم، شیطان نگران باشد و خود را ناتوان ببیند!
امّا سؤال...؟ آیا ما می‌خواهیم به این مهمانی وارد شویم؟
پی‌نوشت
الأمالي، ابن بابويه، محمد بن على، 381ق، ناشر: كتابچى، تهران، سال چاپ: 1376 ش.