پاسداری از ارتباط معنوی و یاری قلبی امام زمان (علیه‌السلام) برای بهره‌مندی از رابطه متقابل ایشان است حضرت خیلی بیشتر به دوستداران خود عشق می‌ورزند، پس باید ارتباط معنوی حضرت را (با عمل به دستوراتشان و انتظار فرج) مستحکم نگاه‌داری کنیم.
امام باقر(علیه‌السلام) در تفسیر آیه «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا [آل‌عمران/200] اى كسانى‌كه ايمان آوردهايد صبر کنید! پایدار باشید و مرابطه کنید» فرمودند: «بر ادای فرایض صبر کنید و در برابر دشمنان پایداری کنید و با امام زمان‌تان مرابطه کنید.»[الغیبه، ص 501] که مرابطه با امام زمان (علیه‌السلام) پاسداری از ارتباط معنوی و یاری قلبی حضرت است، تا از رابطه متقابل و مستحکم‌تر ایشان بهره ببریم، زیرا حضرت خیلی بیشتر به شیعیان و دوستداران خود عشق می‌ورزند، چنانکه تأکید فرمودند: «ما هرگز در رعایت احوال شما کوتاهی نمی‌کنیم و شمارا از یاد نمی‌بریم.»[بحارالانوار، ج 53، ص 174]
باید ارتباط معنوی با حضرت را با عمل به تکالیف دینی و احکام الهی به همراه مداومت بر یاد حضرت پاسداری کنیم و نکته مهم اینکه یادکردن هادی و منجی دین را باید با اندوه محروم بودن از دیدار آن وجود مبارک عجین کنیم، چنانکه دعای شریف ندبه نیز اینگونه به ما می‌آموزد: «بر من گران است که خلق را بینم و تو دیده نشوی و سخن آشکار و پنهان تو را نشنوم.»[إقبال الأعمال، ج1، ص 297] لذا علاوه بر تلاش جهت رسیدن به معرفت و ارتباط با آن حضرت از خدا نیز باید بخواهیم که: « بار الها! حجّت خود را به من بشناسان که اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دينم گمراه می‌گردم.»[الكافي، ج1، ص 337]
________________________________________
کتاب الغیبه، شیخ مفید، نشر صدوق، تهران، 1397 ق.
بحارالانوار، علامه مجلسی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، 1403 ق.
إقبال الأعمال، ابن طاوس، الدار الكتب الإسلاميه، تهران، 1409 ق.
الكافي، شیخ کلینی، الدار الكتب الإسلاميه، تهران، 1407 ق.