- مسلمانان بسیاری در ماه مبارک رمضان روزه می گیرند و عده ای هم با بهانه های واهی روزه خواری می کنند که در عاقبت روسیاهی این حرمت شکنی برایشان باقی خواهد ماند.
دستورات عبادی خداوند نسبت به بندگان علاوه بر امتحان بودن از سوی پروردگار، به سود بندگان است، برخی نادانسته خود را از این منفعت و فیض الهی محروم می کنند. هر چند روزه فوائد زیادی برای جسم و روح انسان دارد و به تعبیر شهید مطهری: «یک فلسفه روزه این است که انسان را از نازپروردگی خارج میکند. شما روزهای اولی که روزه میگیرید چون ابتدای آن است که میخواهید از قانون نازپروردگی خارج بشوید خیلی بی حال میشوید، ضعف شما را میگیرد، ولی روزهای آخر ماه میینید با روزهایی که روزه نمیگیرید هیچ فرقی نکردهاید.
روزه خوارهایی که به بهانه اینکه مریضند روزه نمیگیرند، چون روزه نمیگیرند ضعیف میشوند و چون ضعیف میشوند این ضعفشان را مانع روزه گرفتن میپندارند.» (اسلام و نیازهای زمان، مطهری، ج1، ص53) خلاصه اینکه بهانههای ساختگی نمیتواند مانعی برای ترک واجب مهمی همچون روزه شود، روزه خوار ها توجه داشته باشند که امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد، روح ایمان از او جدا میشود.» (من لا یحضره الفقیه، صدوق، ج 2، ص 118)
____________________________
اسلام و نیازهای زمان، مطهری، مرتضی، صدرا، قم، 1374، ج1، ص53.
من لا يحضره الفقيه، ابن بابويه، محمد بن على، دفتر انتشارات اسلامى، قم، 1413 ق، ج2، ص118.