فلسفه پیامبر نشدن زنان

16:54 - 1396/03/15

- نبوت و امامت دارای شئونی است که از قدرت و توانایی‌های یک زن به لحاظ جسمی و روحی فراتر است، و مقام و جایگاه زن به لحاظ لطافت و ظرافتی که دارد، متناسب با این جایگاه که دارای سختی و مشقت های فرواوان است، نمی‌باشد.

زنان و مقام نبوت

برخی برای آن‌که اسلام را دینی علیه زنان جلوه دهند و نابرابری و تبیعیض در اسلام را اثبات کنند، به هر وسیله‌ای چنگ می‌زنند و  هر سخنی حتی بدور از عقل و منطق را به زبان می‌آورند. می‌گویند چرا خداوند هیچ زنی را به پیامبری مبعوث نکرد و هیچ یک از زنان به مقام نبوت و امامت نرسیده است. پاسخ این است که:

  1. شئون نبوت و امامت، شئونى اجتماعى است که نیازمند کار اجرایی طاقت فرسا و سخت می‌باشد، از جمله: رسالت و ابلاغ احكام الهى‏، قضاوت و داورى بين مردم‏، حكومت و مديريت اجتماع‏. اقامه قسط و عدل‏ و ...  ؛ با مراجعه به تاریخ می‌بینیم که پیامبران الهی و امامان معصوم، در این راه، رنج‌ها و مشقت‌هاى فراوان، توهین‌ و تحقیرها، زندان و شکنجه‌ها و ... را متحمّل شدند. طبيعى است كه زن با توجه به لطافت روح و ظرافت جسم، از عهده چنين مسئوليتى به خوبى بر نمى‌آيد و در واقع این لطف خداوند در حق زنان است که بار تحمل چنین مسئوليت را از دوش آنان برداشته است.
  2. این مسأله به منزله آن نیست که زنان نمی‌توانند به مقام  ولایت(ولی‌الله) برسند و در این کمال بین زن و مرد هیچ تفاوتی نیست. چنان‌که در تاریخ نمونه‌های فروانی از جمله حضرت آسیه، مریم، خدیجه، زینب، فاطمه معصومه(علیهم‌السلام) و ... وجود دارد که به مقام کمال و عصمت رسیده‌اند و حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) که حجت بر سایر امامان هستند.(امالى شيخ صدوق، ص ۱۹۴)

بنابراین این طور نیست که پیامبر و امام نشدن زنان، نشانه تحقیر و ضعیف بودن آنان باشد، بلکه این جایگاه، جایگاهی است که لطافت و ظرافت زن متناسب با آن نیست.

_________________________________________________
الامالی، شیخ الصدوق، موسسه المعارف الاسلامیه، قم.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
8 + 11 =
*****