-کسی که برای دستیابی خشنودی خداوند راهی غیر از اطاعت پذیری باری تعالی را در پیش میگیرد به بیراهه میرود.
در دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان از خدای متعال آنچه را که مورد رضایتش است را مسئلت میکنیم، و از هر آنچه موجب ناراحتیش است به باری تعالی پناه میبریم: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِيهِ مَا يُرْضِيكَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا يُؤْذِيكَ وَ أَسْأَلُكَ التَّوْفِيقَ فِيهِ لِأَنْ أُطِيعَكَ وَ لاَ أَعْصِيَكَ يَا جَوَادَ السَّائِلِين؛ اى خدا، در اين روز از تو درخواست مىكنم آنچه را كه رضاى تو در اوست و به تو پناه مىبرم از آنچه تو را ناپسند است، از تو توفيق مىخواهم كه در اين روز همه را به فرمان تو باشم و هيچ نافرمانى نكنم، اى جود و عطا بخش سؤال كنندگان.»(الإقبال بالأعمال الحسنة، ج1، ص392)
سوال چه چیزی موجب رضایت و ناراحتی باری تعالی است؟
جواب این پرسش در همین دعا داده شده است؛ چرا که در فرازهای بعدی دعا توفیق اطاعت از باری تعالی و پرهیز از نافرمانیش را از خداوند مسئلت میکنیم. در واقع راز رضایت الهی اطاعت پذیری و آلوده نشدن به گناه است. این مطلب به وضوح در آموزههای روایی نیز قابل مشاهده است کما اینکه علامه مجلسی در بحارلانوار از امام علی(علیه السلام) این چنین نقل میکند: «أَرْبَعَةٍ أَخْفَى رِضَاهُ فِي طَاعَتِهِ فَلَا تَسْتَصْغِرَنَّ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ فَرُبَّمَا وَافَقَ رِضَاهُ وَ أَنْتَ لَا تَعْلَمُ وَ أَخْفَى سَخَطَهُ فِي مَعْصِيَتِهِ فَلَا تَسْتَصْغِرَنَّ شَيْئاً مِنْ مَعْصِيَتِهِ؛ خوشنودى خود را در اطاعتش قرار داده و چيزى را كه موجب رضايت او میشود و شما نمىدانيد كوچك نشماريد. خشم خود را در معصيت خويش پنهان كرده است پس بنا بر اين چيزى را كه موجب سخط او مىشود و شما آن را نمىدانيد كوچك نشماريد.»( بحار الأنوار، ج66، ص274)
پینوشتها:
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة فى السنة، ابن طاووس، على بن موسى، 3جلد، دفتر تبليغات اسلامى - قم، چاپ: اول، 1376ش.