-دقت در غذا (حلال و حرام بودن آن) از آموزههای اسلامی است. اجتناب از غذای شبهه‌ناک هم لازم است. این مطلب علاوه بر شیعیان برای کودکانشان هم آشکار بود و از لقمه شبهه‌ناک اجتناب می‌کردند.(ر.ک: سفینة البحارج2ص758)
خدای متعال در قرآن کریم می فرماید: «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ.[عبس/24]پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد» با بیان این مقدمه این مطلب را یاد آور می‌شویم که یکی از نکات بسیار مهمی که در تغذیه اسلامی مورد توجه و اهتمام قرار گرفته دقت در حلال و حرام بودن غذا است. در این ماه مبارک رمضان که همه مؤمنین رو به سوی باری تعالی کرده و در ضیافت الهی شرکت می کنند نیز سزوار است به این موضوع دقت و اهمیت بیشتری قائل شده و در افطاری دادن به مؤمنین بهترین‌ها را در اختیار روزه داران قرار دهیم.
در نکوهش استفاده از غذای حرام این نکته حائز اهمیت است که هنگام ظهر عاشوراء وقتی امام حسین(علیه السلام) برای لشکر عمرسعد خطبه خواند لشکریان عمرسعد سر و صدا کردند تا سخن حضرت شنیده نشود امام حسین(علیه السلام) فرمودند: شکمهایتان از حرام آکنده گشته است.(مقتل الحسین ج2 ص 6) آموزههای دینی علاوه بر طعام حرام، ما را از غذای شبهه‌ناک هم منع می‌کند. دوری از غذای شبهه‌ناک را حتی فرزندان خردسال شیعیان امیرالمومنین (علیه السلام) هم رعایت می‌کردند.
ابوالاسود دولی از اصحاب خاص امیرالمومنین (علیه السلام) بودند. بعد از شهادت امیر المومنان(علیه‌السلام) معاویه برای جذب ابوالاسود دولی هدایایی برایش فرستاد، در میان هدایا حلوایی بود که دختر پنج یا شش ساله ایشان لقمه‌ای از آن را در دهانش گذاشت. ابوالاسود گفت: دختر عزیزم آنرا بینداز، آن سم است، معاویه آن را فرستاده تا ما را از علی(علیه السلام) برگرداند و محبت اهل بیت را از ما بگیرد...(سفینة البحارج2ص758)
پی‌نوشت:
سفینة البحار، عباس قمی، آستان قدس رضوی، چ. دوم 1426ق، ج2، ص757.
مقتل خوارزمی، موفق بن احمد خوارزمی، چاپ الزهراء، نجف، 1367ق.