عوامل توکل بر خدا کدامند؟

12:26 - 1396/04/01

توکل، عبارت است از اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود، به خدا و حواله کردن همه کارهای خود را به او و تکیه نمودن بر حول و قوه الهی. در آیات قرآن عوامل متعددی برای توکل بیان شده است.

پرسش: چه چیزهایی باعث توکل نکردن می شود؟ و چگونه می توان توکل کرد؟

پاسخ: یکی از مفاهیم عام در اخلاق اسلامی که ناظر به صفتی نفسانی و بیانگر رابطه ای خاص میان انسان و خداوند است، مفهوم «توکل» است. توکل، منزلی از منازل سالکین الی الله و مقامی از مقامات موحدین است و از بالاترین درجات اهل یقین است.[1]

توکل، عبارت است از اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود به خدا و حواله کردن همه کارهای خود را به او و تکیه بر حول و قوه الهی نمودن. [2]

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌وعلیه‌وآله) فرمود: «از جبرئیل (علیه‌السلام) پرسیدم: توکل چیست ؟ پاسخ داد: آگاهی به این واقعیت که مخلوق، نه زیان می رساند و نه عطا و منعی دارد و اینکه چشم از دست و سرمایه مردم برداری؛ هنگامی که بنده ای چنین شد جز برای خدا کار نمی کند و به غیر او امیدی ندارد و اینها همگی حقیقت و مرز توکل اند.»[4] این صفت با ارزش آثار بسیار مثبتی در زندگی انسان دارد و شایسته است که همه ما با فراهم آوردن اسباب و عوامل آن از آثار و برکات توکل بهره مند شویم.

در آیات قرآن عوامل متعددی برای توکل بیان شده است از جمله:

1. اطمینان انسان به فقر ذاتی خود: ‏«یَأَیهَُّا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلىَ اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنىِ‏ُّ الْحَمِید [فاطر/ 15] ای مردم همه شما نیازمندان به خدا هستید و تنها خداوند است که بی نیاز و شایسته هر گونه حمد و ستایش است.» کسانی که خود را در برابر خداوند متعال فقیر مطلق بدانند زمینه توکل به خداوند را فراهم کره اند.

2. یقین به اینکه قادر مطلق خداوند است: در قرآن مجید در موارد متعددی مردم را به این مسأله توجه داده که به دیگران اعتماد نکنند، در گرفتاری ها و سختی ها به خدا توجه کنید و به طور کلی امور خود را به خدا واگذارید و با اعتماد بر او دنبال فعالیت خویش بروید، از جمله می فرماید: «وَ إِن یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا کَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِن یَمْسَسْکَ بخَِیرٍْ فَهُوَ عَلىَ‏ کلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ قَدِیر[انعام/ 15]اگر خداوند زیانى به تو برساند، هیچ کس جز او نمى ‏تواند آن را برطرف سازد! و اگر خیرى به تو رساند، او بر همه چیز تواناست.».هم چنین می فرماید: «قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ کلَُّهُ لِلَّهِ[انعام/ 154]بگو:همه کارها (و پیروزیها) به دست خداست!» در آیه دیگری می فرماید: «وَ إِن یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا کَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِن یُرِدْکَ بخَِیرٍْ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیم[یونس/ 107]و اگر خداوند، (براى امتحان یا کیفر گناه،) زیانى به تو رساند، هیچ کس جز او آن را برطرف نمى‌‏سازد و اگر اراده خیرى براى تو کند، هیچ کس مانع فضل او نخواهد شد! آن را به هر کس از بندگانش بخواهد مى‌‏رساند و او غفور و رحیم است!"

3. یقین به اینکه عالم مطلق خداست، قرآن می فرماید: «وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِباد...[مومن/ 44]کار خود را به خدا وا می گذارم همانا خداوند نسبت به بندگانش بیناست....».

4. یقین به اینکه مسبب الاسباب حقیقی خداوند است، قرآن در این باره می فرماید: «قُلْ مَنْ ذَا الَّذی یَعْصِمُکُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرادَ بِکُمْ سُوءاً أَوْ أَرادَ بِکُمْ رَحْمَةً وَ لا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیرا[احزاب/ 107] بگو: چه کسى مى ‏تواند شما را در برابر اراده خدا حفظ کند اگر او بدى یا رحمتى را براى شما اراده کند؟!» و آنها جز خدا هیچ سرپرست و یاورى براى خود نخواهند یافت‏.» به عبارت دیگر؛ یقین به اینکه خداوند علت تامه و کامل همه امور است و همه را کفایت می کند قرآن می فرماید: «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ[زمر/ 36] آیا خداوند برای نجات و دفاع از بنده اش کافی نیست.»

5. توکل را  مایه سعادت خود بدانیم زیرا خدای متعال در باره توکل فرموده است: «وَ ما لَنا أَلاَّ نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ وَ قَدْ هَدانا سُبُلَنا[ابراهیم/ 12] و چرا بر خدا توکّل نکنیم، با اینکه ما را به راه ‏هاى (سعادت) رهبرى کرده است؟!»

6. یقین به اینکه سر انجام همه امور به خداوند بر می گردد و خداوند غایت الامور است. «وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْه‏»[هود/ 123]

7. یقین به اینکه رازق واقعی خداوند متعال است. «وَ یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَمْلِکُ لَهُمْ رِزْقاً مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ شَیْئاً وَ لا یَسْتَطیعُون»[نحل/ 73] کسی که تنها خداوند را روزی رسان خود بداند تنها بر او توکل خواهد کرد.

8. یقین به اینکه حاکمیت مطلق از آن خداست. چنانکه قرآن می فرماید: «قُلْ مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ یُجیرُ وَ لا یُجارُ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُون[مومن/ 88] بگو: اگر مى‏ دانید، چه کسى حکومت همه موجودات را در دست دارد، و به بى پناهان پناه مى‏ دهد، و نیاز به پناه‏دادن ندارد؟!» [15]

با شناخت اسباب و عوامل توکل و ایجاد آنها در حقیقت موانع و چالش های توکل را برطرف کرده ایم و می توانیم از توکل به خدا که بالاتر ین سرمایه است بهره مند شویم.

____________________________________________________
[1]. مهدی نیلی پور، بهشت اخلاق، ج1 ، ص 28، انتشارات مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر، چاپخانه شریعت، قم، 1385، ج2، ص 701.
[2]. ملا احمد نراقی، معراج السعاده، ص 758، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، قم، 1381 شمسی.

برگرفته از اسلام کوئست

یکی از مفاهیم عام در اخلاق اسلامی که ناظر به صفتی نفسانی و بیانگر رابطه ای خاص میان انسان و خداوند است، مفهوم «توکل» است. توکل، عبارت است از اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود به خدا و حواله کردن همه کارهای خود را به او و تکیه بر حول و قوه الهی نمودن.
در آیات قرآن عوامل متعددی برای توکل بیان شده است از جمله:
1. اطمینان انسان به فقر ذاتی خود.
2. یقین به اینکه قادر مطلق خداوند است.
3. یقین به اینکه عالم مطلق خداست.
4. یقین به اینکه مسبب الاسباب حقیقی خداست، یقین به اینکه خداوند علت تامه و کامل همه امور است و همه را کفایت می کند.
5. توکل را  مایه سعادت خود بدانیم. 
6. یقین به اینکه سر انجام همه امور به خداوند بر می گردد و خداوند غایت الامور است .
7. یقین به اینکه رازق واقعی خداوند متعال است.

با عضویت در خبرنامه مطالب ویژه، روزانه به ایمیل شما ارسال خواهد شد.