شهید و خانواده شهید، بر ما منّت گزارده‌اند که به قیمت جان، سایه امنیّت را بر سر ما و خانواده‌هایمان قرار داده‌اند.
با همه مشکلات اقتصادی که گریبانگیر کشور ماست، از حق نباید گذشت که بالاتر از آب و نان مردم در این کشور، امنیّت آنان است و کشوری که امنیّت نداشته باشد بدترین کشور برای زندگی است؛ حتّی اگر اقتصادی طراز اوّل داشته باشد. امام علی(علیه السلام) می‌فرمایند: «شَرُّ الأوطانِ ما لَم یَأمَن فیهِ القُطّانُ؛ بدترین وطن ها، وطنی است که ساکنانش در آن ایمن نباشند.» (غرر الحكم، ص410) پس؛ کسانی که حافظان امنیّت این مرز و بوم هستند، حق عظیمی بر این مردم دارند. از بین آنها، خانواده‌های شهداء امّا حقّی سنگین‌تر دارند. چنانکه رهبر معظّم انقلاب در دیدار با شهدای مرزان و مدافع حرم فرمودند: «به شهدا باید احترام بگذارند و قدر آنها را بدانند؛ به خانواده‌ی شهدا باید احترام بگذارند و قدر آنها را بدانند؛ خود را زیر بار منّت شهیدان بدانند. خب «زیر بار منّت شهیدان» یعنی چه؟ یعنی زیربار [منّت] آن همسری که راضی می‌شود شوهرش برود در میدان جنگ به شهادت برسد؛ پس زیر بار[منّت] آن خانم هم هستند.» (۱۳۹۶/۰۳/۲۸)
پی‌نوشت
- غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد؛ 550 ق، محقق / مصحح: رجائى، سيد مهدى؛ ناشر: دار الكتاب الإسلامي، قم، سال چاپ: 1410 ق.