- همانطور که روزه داران به چند دسته تقسیم می شوند، مزد و پاداششان هم به تناسب افراد متفاوت است و لذا مژده و بشارت خداوند به روزه داران در روز عید فطر به اندازه معرفت و ایمان هر فرد است.
مسلمانان با فرا رسيدن عيد سعید فطر نوعی شادی و لذت درونی در خود احساس می‌كنند، اما استقبال آنان از روز عيد فطر يكنواخت و مساوی نيست، زيرا هر كس نسبت به معرفت و ايمان خود به اين عيد بزرگ و با عظمت مینگرد و از آن بهره میگيرد.
به همين جهت مرحوم ميرزا جواد آقا ملكی تبريزی، روزه دارانی را كه به این عید وارد می‌شوند، به چند گروه تقسيم می‌كند: «گروهی از روزهداران حقيقت روزه را نشناختهاند و با زحمت و تكلف از خوردن و آشاميدن و ساير مبطلات خودداری می‌كنند و اين را نوعی طاعت می‌شمارند و خود را منت دار خداوند میدانند. آنان از اعضاء و جوارح خود مراقبت نكرده و با دروغ و غيبت و بهتان و افترا و دشنام، به آزار ديگران پرداخته و زحمات خود را هدر می‌دهند و در نزد خدای عالميان منزلتی ندارند، مگر اينكه حضورشان در روز عيد برای حسن ظن به عنايت خدای بزرگ باشد و در نماز خود در روز عيد فطر از گناهان استغفار نموده و طلب آمرزش كنند...
ایشان عالیترين مرتبه استقبال كنندگان از عيد فطر را از آن روزهداران عارفی میداند كه لذت ندای محبوب، رنج گرسنگي و تشنگي و شب زنده‌داری را از ياد آنان برده و با شوق و شكر در سرعت سير و سلوک و پيشروی به سوی خير، جديت به خرج داده و از عمق جان به ندای رب الارباب لبيک گفتهاند. خداوند اعمال اين گروه را به حسن قبول میپذيرد و آنها را به مقام قرب نزديک می‌نمايد.» (برگرفته از المراقبات، ص334)
پی نوشت:
ملکی تبریزی، میرزا جواد، المراقبات، بیروت۱۳۸۱ق.