ماه رمضان، بهترین فرصت، برای رشد بسوی کمال و اثبات بندگی است، ماهی که استفاده از هر لحظه آن غنیمت است و اگر بی تفاوت از آن گذر نماییم چیزی جز افسوس در پی ندارد.
آیا تا بحال به روایت «دنیا مزرعه آخرت است»(شرح الکافی، ج7، ص120) اندیشیده اید؟ روایت کوتاه، جالب و قابل تاملی است.
وقتی این روایت را به روایتی که می‌فرماید: «اگر بندگان خدا می‌دانستند چه رحمتی در ماه رمضان وجود دارد و چگونه خداوند ما را مشمول رحمت خود می‌کند از خدا می‌خواستند رمضان یک سال شود نه اینکه یک ماه باشد» (بحارالانوار، ج93، ص346) ضمیمه می‌کنیم به نکته‌ی جالبی می‌رسیم و آن اینکه بهترین فصل برای کاشت بذر انسانیت و بهره از محصول آن، ماه رمضان است.
شما در زمین رمضان یک بذر می‌کارید و خوشه‌ها برداشت می کنید. یک آیه می‌خوانید و ثواب چندین هزار آیه برداشت می کنید(امالی صدوق، ص93) آیا چنین کشاورزی سود آوری در چنین زمین حاصلخیزی، آرزویی غیر از این را برای شما به همراه دارد، که ای کاش همه سال ماه رمضان بود؟ که ای کاش هر روز بتوانیم از مزرعه دنیا بهترین محصول و پربارترین محصول را برداشت نماییم؟
پی‌نوشت:
شرح الكافي (الأصول و الروضة)، للمولى صالح المازندراني
بحار الانوار(ط-بیروت)، علامه مجلسی، ناشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق
شيخ صدوق، أمالي الصدوق، تهران، كتابخانه اسلاميه، 1362ش