روایاتی که مدعی است قرآن دچار زیادی یا نقصان شده است، از چند جهت باطل است، مهم‌ترین آن دلایلی است که تحریف قرآن را رد می‌کند.
وجود برخی از روایات در کتب شیعه، سبب شده است که گروهی از افراد ناآگاه گمان کنند که شیعیان قائل به تحریف قرآن هستند، این ادعا از سوی علمای شیعه به شدت مورد انکار قرار گرفته است. به عنوان نمونه در یک روایت این گونه آمده است که آیه آخر سوره حمد این‌گونه بوده است: «صراط من انعمت عليهم غير المغضوب عليهم و غير الضّالّين»[تفسير القمی، ج1، ص: 29]
این‌گونه روایات، علاوه بر این‌که از جهت سندی ضعیف هستند، با قرآن[حجر/9؛ فصلت/42] و احادیث متعددی که از سوی ائمه ذکر شده‌اند در تعارض است، احادیث صحیحی مانند این‌که امام باقر(علیه‌السلام) فرمودند: از جمله بىاعتنايى به قرآن، اين است كه الفاظ آن را برپا داشته، ولى حدود و معارفش را تحريف كرده و ناديده انگاشته شود.»[الكافی، ج8، ص: 53] علاوه بر این، با اجماع مسلمانان كه هر نوع کم یا زيادت در قرآن را مردود مىدانند، مخالفت دارد؛ زيرا تمام مسلمانان اين حقيقت را مىپذيرند كه حتى يك حرف از قرآن کم یا اضافه نشده است.[بيان در علوم و مسائل كلى قرآن، ص: 295] پس نباید با این‌گونه روایات ضعیف، شیعیان را متهم به تحریف قرآن کرد.
_________________________________
تفسير القمی، على بن ابراهيم قمى، دار الكتاب، 1404 ق.
الکافی، ثقه‌السلام کلینی، دار الكتب الإسلامية، 1407 ق.
بيان در علوم و مسائل كلى قرآن، آیت الله خوئی، ترجمه محمدصادق نجمی، وزارت ارشاد، 1382ش.