- حمزه سیدالشهدا را باید الگویی برای پیمودن راه ایمان بدانیم.
در سال اول بعثت ایمان آورد؛ حتی قبل از ابوذر. عموی پیامبر، حمزه سیدالشهدا را می‌گوییم. کسی که پناه و حامی رسول خدا بود و در مسلمانی ثبات قدم داشت. وی در جریان بیعت و دعوت اهالی مدینه از پیامبر، وظیفه مراقبت از جان رسول خدا را بر عهده داشت. به مدینه هجرت کرد و در همان سال اول هجری از طرف پیامبر، به عنوان اولین پرچم‌دار جبهه اسلام به همراه ۳۰نفر از مسلمانان به نبرد با لشکر۳۰۰نفره ابوجهل شتافت. در غزوات اَبواء، ذوالعُشَیره و بنی قَینُقاع باز پرچم‌دار شد و در جنگ بدر دلاورانه جنگید و سران کفر را هلاک ساخت.(حمزه سیدالشهدا،ص۱۵)
هند همسر ابوسفیان، با وعده ثروت و آزادی از وحشی خواست به انتقام پدر، برادر و عمویش که در بدر کشته شده بودند، پیامبر، حمزه یا علی را بکشد. در نهایت نیز این حمزه سیدالشهدا بود که در شهادت سبقت گرفت و در خطاب به او باید بگوییم: «وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا[مریم/۱۵]و درود بر او روزى كه زاده شد و روزى كه می‌ميرد و روزى كه زنده برانگيخته می‌شود.»
* رک: حمزه سیدالشهدا، محمد صادق نجمی، مشعر، تهران، ۱۳۸۳، ص۱۵.