آیا این حدیث که اگر کسی ولایت اهل بیت را نپذیرد اگر حتی هزار سال به عبادت بپردازد اهل دوزخ است ‌درست می باشد؟

13:31 - 1396/04/12

از روایات زیادی استفاده می شود که شرط قبولی اعمال، پذیرش والایت اهل بیت است، از جمله امام سجاد(ع) فرموده اند: "اگر شخصی به اندازة عمر حضرت نوح یعنی نهصد و پنجاه سال عمر کند و تمام عمر را روزها روزه بگیرد و شب را به عبادت بپردازد اما خدا را در روز قیامت ملاقات کند در حالی که ولایت ما را نپذیرفته باشد، این عبادات برای او هیچ نفعی نخواهد داشت".[1] در روایت دیگر از رسول اکرم(ص) نقل شده است که اگر شخصی بین رکن و مقام نماز بخواند، در حالی که نسبت به اهل بیت بغض داشته باشد،‌وارد جهنم خواهد شد.[2]

پرسش:آیا این حدیث که اگر کسی ولایت اهل بیت را نپذیرد، اگر حتی هزار سال به عبادت بپردازد، اهل دوزخ است، ‌درست می باشد؟ بزرگانی مانند عطار و مولوی و شاعران سنی مذهب اهل دوزخ اند؟
پاسخ:
از روایات زیادی استفاده می شود که شرط قبولی اعمال، پذیرش والایت اهل بیت است، از جمله امام سجاد(ع) فرموده اند: "اگر شخصی به اندازة عمر حضرت نوح یعنی نهصد و پنجاه سال عمر کند و تمام عمر را روزها روزه بگیرد و شب را به عبادت بپردازد اما خدا را در روز قیامت ملاقات کند در حالی که ولایت ما را نپذیرفته باشد، این عبادات برای او هیچ نفعی نخواهد داشت".[1]
در روایت دیگر از رسول اکرم(ص) نقل شده است که اگر شخصی بین رکن و مقام نماز بخواند، در حالی که نسبت به اهل بیت بغض داشته باشد،‌وارد جهنم خواهد شد.[2] استاد مطهری می گوید: آیات و روایاتی که دلالت می کند اعمال منکران نبوت یا امامت مقبول نیست، ناظر به آن است که آن انکارها از روی عناد و لجاجت و تعصب باشد، اما انکارهایی که صرفاً عدم اعتراف است و منشأ عدم اعتراف هم قصور است، نه تقصیر، مورد نظر آیات و روایات نیست. این گونه منکران از نظر قرآن کریم، مستضعف و "مرجون لامرالله" به شمار می روند.[3] بنابراین نمی توان برای همة افراد اهل سنت دخول در جهنم را تثبیت کرد، بلکه باید بین آن ها فرق گذاشت. چون ما از انگیزة انکار امامان و یا شرایط افراد اطلاع نداریم، نمی توانیم در مورد آن ها قضاوتی داشته باشیم و تنها می توانیم بگوییم امرشان به خداوند واگذار شده است و خداوند به گونه ای که حکمت و رحمتش ایجاب می کند، عمل خواهد کرد.
در مورد عطار و مولوی و دیگران شاعران و عرفا نمی توان قضاوت کامل و همه جانبه داشت. زبان آن ها، شعری بوده و در وصف علی(ع) و اهل بیت اشعار بسیاری دارند و محیط و شرایط زندگی آن ها با شرایط امروزی بسیار متفاوت بوده است. و اصولاً تعیین مذهب خاص برای عارفان بسیار سخت است.
---------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
[1] بحارالانوار، ج 27، ص 173.
[2] همان.
[3] مجموعة آثار، ج 1، ص 342.

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
11 + 1 =
*****