تقیه موارد محدود و خاصی دارد شاگردان واقعی امام، تقیه را از غیر تقیه باز می شناختند و با روایات واقعی ائمه اهل بیت آشنا بودند، حتی لحن گفتار امام در مورد تقیه با لحن گفتارش در غیر مورد تقیه كاملاً تشخیص می دادند.
شیعه می گوید: جهان از حجت الهی خالی نمی ماند، و از طرفی می گویند: تقیه نه دهم دین است
پاسخ
گردآورندۀ پرسشها تصور كرده است كه امامان شیعه بر اثر جور حاكمان وقت در تمام ابواب و احكام فقه و معارف قرآن وسنت، تقیه می كردند، بنابراین، نه قسمت از گفتار آنان را تقیه تشكیل داده و یك قسمت از آن واقعیت است، ولی اشتباه او در همین نقطه است. تقیه موارد خاصی دارد. تقیه مربوط به آن مواردی است كه حاكمان ظالم بر اثر ناآگاهی از سنت رسول خدا، احكامی را به رسمیت شناخته بودند یا فقیهانی را برای قضاوت نصب كرده بودند كه روش آنان رسمیت پیدا كرده بود. در چنین مواردی امام برای حفظ خون شیعیان تقیه می كرد و به گونه ای سخن می گفت كه مردم به همان فتوای معروف عمل كنند، ولی در دریای فقه و اقیانوس عقاید مسائلی است كه حاكمان وقت وفقیهان درباری در آن مورد نظر نداشتند، امام در چنین موارد، حقیقت را گفته و كوچكترین تقیه¬ای نكرده است، و اگر می گوید كه نه دهم دین تقیه است، كنایه از اهمیت حفظ خونهای مؤمنان است، زیرا برخی از شیعیان بی پروا، آرا و نظراتی كه را مخالف نظر حاكمان ظالم بود، پخش می كردند و خود را گرفتار می ساختند.
از این گذشته، سابقاً گفته شد، شاگردان واقعی امام، تقیه را از غیر تقیه باز می شناختند، زیرا با روایات واقعی ائمه اهل بیت آشنا بودند، حتی لحن گفتار امام در مورد تقیه با لحن گفتارش در غیر مورد تقیه كاملاً تشخیص می دادند.
برگرفته از مرکز ملی پاسخ گویی به سوالات دینی