شفاعت يعنى چه؟

شفاعت به معناى قرار گرفتن دو چيز (يا دو انسان) در كنار هم ديگر و كمك يكى از آن دو به ديگرى مى باشد; يعنى در قيامت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و امامان به كمك افرادى كه گناهانى دارند مى آيند و از خدا مى خواهند گناه فرد گناه كار بخشيده شود. در واقع به گناه كار كمك مى كنند، تا بتواند به بهشت راه پيدا كند. علامه طباطبايى در اين باره مى نويسد:

شفاعت در آخرين ايستگاه از توقف گاه هاى روز قيامت انجام مى گيرد. در آن جا شفاعت كننده (امام يا پيامبر با ديگر افراد صالح) از خداوند مى خواهند شفاعت شونده (افراد گناه كار و مقصّر) را بيامرزد و او را عفو كند، تا وارد دوزخ نشود يا اگر در دوزخ به سر مى برد، از جهنم خارج شود.