حضرت مسیح و گناه

21:59 - 1396/05/10

سؤالی كه از پيروان مسيح پرسيده شده اين است كه: «اگر گناه از حضرت آدم (علیه‌السلام) به ارث می‌رسد، پس چرا حضرت عيسي (علیه‌السلام) به اين گناه ارثی آلوده نشد؟» پيروان اين مكتب در پاسخ، اين گفتار يوحنا: «و كلمه جسم گرديد» را مبنا قرار داده و چنين گفته‌اند: «چون عيسي، خدا بود، گناه نكرد». درحالی‌که در همان كتاب مقدس به‌صراحت گفته‌شده است كه حضرت عيسي (علیه‌السلام) يك انسان...

پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ سؤالی كه از پيروان مسيح پرسيده شده اين است كه: «اگر گناه از حضرت آدم (علیه‌السلام) به ارث می‌رسد، پس چرا حضرت عيسي (علیه‌السلام) به اين گناه ارثی آلوده نشد؟» پيروان اين مكتب در پاسخ، اين گفتار يوحنا: «و كلمه جسم گرديد»[1] را مبنا قرار داده و چنين گفته‌اند: «چون عيسي، خدا بود، گناه نكرد». درحالی‌که در همان كتاب مقدس به‌صراحت گفته‌شده است كه حضرت عيسي (علیه‌السلام) يك انسان كامل بود: «تا همه به یگانگی ایمان و معرفتِ تام پسر خدا و به انسانِ کامل، به‌اندازه قامت پُری مسیح برسیم.»[2]
گذشته از بحث كلامی و عقلی اين موضوع كه اين دو گفتار کاملاً باهم متناقض است، اين سخن نيز گفتنی است كه اگر حضرت عيسي (علیه‌السلام) انسان كامل است پس لزوماً بايد آن گناه موروثی را به ارث برده باشد. اگر بفرمايند كه: «خلقت حضرت عيسي (علیه‌السلام) نظير خلقت حضرت آدم (علیه‌السلام) است به همين دليل اين دو انسان تنها افرادی هستند كه گناه را به ارث نبردند، چون اصل ژنتيك خواص آن فقط از پدر به فرزند می‌رسد، حضرت عيسي (علیه‌السلام) هم چون كلمه خدا در مريم بود اين گناه به او نرسيد».
اولاً: فرض می‌کنیم كه فرمايش شما صحيح باشد، اما همين گفتار نيز حاوی اشكال عقلی است، اگر مادر يك فرزند هنگام بارداری دچار يك بيماری مزمن يا حاد باشد و پدر آن بيماری را نداشته باشد، طبق نظر متخصصين، آيا احتمال مبتلا شدن كودك به آن بيماری صفر است؟ درصورتی‌که پزشكان ثابت کرده‌اند كه اگر مادر هنگام بارداري، حتی ناراحتي فكری داشته باشد يا غذای ناسالم ميل كند، حتماً بر فرزندش تأثیر می‌گذارد، پس اين سخن ساختگی و اين جواب غیرمعقول شما جوابگوی سؤال مهم نسل امروز نيست كه همه با علوم روز آشنا هستند.
ثانياً: همه موارد ارث ژنتيكي نيستند: «پس وی را گفت: «من هستم یهوه که تو را از اور کلدانیان بیرون آوردم تا این زمین را به ارثیت، به تو بخشم.»[3] با اين بيان شما چگونه ثابت می‌کنید كه گناه لزوماً ژنتيكی است و از تمام پدران به تمام اولادشان به ارث رسيده است؟
ثالثاً: همان‌گونه كه در سفر پيدايش بیان‌شده است حضرت اسماعيل (علیه‌السلام) از پدر بزرگوارش ارث نبرد: «پس به ابراهیم گفت: این کنیز را با پسرش بیرون کن، زیرا که پسر کنیز با پسر من اسحاق، وارث نخواهد بود.»[4] پس همه فرزندان از پدر ارث نخواهند برد، يعني احتمال دارد كه غير از حضرت عيسي (علیه‌السلام)، انسان‌های ديگري نيز از اين قانون استثناء شده باشند، اگر بفرماييد اين بيان درباره موارد غير ژنتيكی است، در جواب شما بايد گفت كه بسياری از فرزندان هستند كه ویژگی‌های فراوانی از پدر را به ارث نبرده‌اند و شباهت كامل به پدران خود ندارند، پس می‌توان گفت تعدادی از انسان‌ها دچار گناه نشده‌اند و نيازی به فدا شدن حضرت عيسی (علیه‌السلام) ندارند و يا بهتر بگوييم:‌ «گناه اصلاً ارثی نيست تا نيازمند این همه توجيه غیرمعقول از سوی پيروان مسيحيت داشته باشد».

پی‌نوشت:
[1]. يوحنا 1: 14
[2]. افسسيان 4: 13
[3]. پیدايش 15: 7
[4]. پیدايش 21: 10

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 2 =
*****