از جمله سنّتهای الهی که تبدیل و تحویل در اون راه ندارد، این هست که تا زمینه برای خلقت و هدایت او آماده نباشد، هدایت و خلقتی اتّفاق نخواهد افتاد.
این قانون کلی، در مسائل آخرالزمانی و ظهور حضرت حجّت علیه السلام هم صادق هست، یعنی قطعاً باید زمینه ها مهیّا باشد تا امر ظهور اتّفاق بیفتد. یکی از این زمینه ها، بحث ولایت فقیه هست.
(با کلیک بر روی بعضی از مثالها و مطالب، بیشتر مطالعه کنید)
در جهان مسائلی هست كه آنها را سنّتهای الهی می دانیم، مثل اینکه می گوييم این اتّفاق نتیجه فلان اتّفاق است. یا باید این اتّفاق بیفتد تا فلان نتیجه دلخواه به دست آيد. (البتّه اين به معناي رابطه عِلّی و معلولی نيست، بلكه حتّی می تواند بحث علّت و معلول هم نباشد).
مثل تقابل حق با باطل؛ همیشه در نزاع های موجود، یك طرف قضیه حق و دیگری باطل هست (راه گریزی از این مساله نیست). جَاءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ البَاطِلُ اِنَّ البَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً. حق آمد و باطل رفت، به درستی كه باطل رفتنی است.(1)
مثال دیگر:
شما هر محصولی را كه در نظر بگیرید، هر موجودی كه در این جهان تولید و زاییده می شود، باید ابتدا زمینه یا زمین مورد نظر قابلیت باروری را داشته باشد؛ اگر محصول، زراعی باشد باید زمین آماده سازی شود، شخم زده شود، كود دهی مناسب، آب دهی مناسب و... در مورد موجودات دیگر هم كه قطعاً می دانیم كه همه حیوانات و جانوران بسته به توانایی ها و غریزه هایی كه دارند یك فصل خاصی برای تولید مثل دارند.
از طرفی هم باید توجّه داشت كه سنّتهای خدا كلی هستند و تغییر پذیر نیستند، فَلَن تَجِد لِسُنَّتِ اللّهِ تَبدِیلاً وَ لَن تَجِد لِسُنَّتِ اللّهِ تَحوِیلاً.(2) علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می فرمایند: تبدیل سنت خدا به این است که عذاب خدا را بردارند و به جایش عافیت و نعمت گذارند. و اما تحویل سنت عبارت از این است که عذاب فلان قوم را که مستحق آن شده اند، به سوی قومی دیگر برگردانند. (3)
به اين معنا كه؛ یكی از سنّتهای الهی این است كه باید زمینه مساعد باشد تا خلقت یا هدایت خدا صورت بگیرد.
بله این بحث هم در خلقت خدا صادق است و هم در هدایت او. پیامبر گرامی اسلام باید سه سال دعوت مخفیانه انجام دهد تا شرایط مهیّا شود برای دعوت همگانی. (4)
یا حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام وقتی كه مردم از ایشان رویگرداندند، 25 سال خانه نشین می شوند چون شرایط را مهیا نمی بینند و بعد از اینكه شرایط مهیّا شد می فرمایند: لَولَا حُضُورُ الحَاضِرِ وَ قِیَامُ الحُجَّهِ بِوُجُودِ النَّاصِرِ (اگر شرایط مهیا نشده بود هرگز نمی پذیرفتم)
یا زمانی كه امام حسن مجتبی علیه السلام احساس می كنند كه شرایط حكومت و هدایت از بین رفته است، صلح را می پذیرند.
یا مثلاً امام حسین علیه السلام مسلم بن عقیل را به كوفه می فرستند تا شرایط و زمینه را بررسی كند كه اگر مهیّا و آماده است، هدایت و قیام را آغاز كند. (كما اینكه بعد از نامه مسلم حركت كردند به سمت كوفه)
این مساله در خصوص همه ائمه علیهم السلام صادق است.
پس اینها جزو سنّتهای الهی است كه قابل تغییر هم نیست.
قطعاً برای ظهور هم زمینه هایی لازم است، باید شرايط کاملاً مهیّا و فراهم باشد تا امر ظهور اتّفاق بیفتد.
بحث ولایت پذیری علاوه بر اینکه یک میدان امتحانی است برای فهم میزان ارادت مردم، می تواند زمینه ساز ظهور هم باشد.
قبل از ظهور دوره ای باید نیروها آزموده شوند، تجربه های کافی برای سازماندهی تشکیلات داشته باشند و راه های مقابله با دشمن را بشناسند. چرا که نیروها پرورش پیدا می کنند و در موضع مدیریت قرار می گیرند و برای مقابله با دشمن سازماندهی می شوند. یعنی در سایه حکومت اسلامی و اقتدار ولایت فقیه نیروهای اسلام تجربه کافی برای اداره نظام را پیدا می کنند و زمینه برای نظام مهدی موعود(عج) در حد مطلوب آماده می شود. (4)
این یعنی همان ولایت پذیری. اگر ما قدر این دوران را بدانیم و پشتیبان ولایت فقیه باشیم، قطعاً زمینه سازی کرده ایم برای ظهور امام زمان علیه السلام.
---------------------------------------
پي نوشت:
1. سوره اسراء آیه 81.
2. سوره فاطر آیه 4.
3. طباطبائی سید محمد حسین. تفسیر المیزان. ترجمهی سید محمد باقر موسوی همدانی. بنیاد علمی و فکری علامه طباطبائی با همکاری مرکز نشر فرهنگی رجا مؤسسه انتشارات امیرکبیر. تهران. 1363.
4. http://rovat.ir/archives/13759