- طبق نظر آیات عظام: امام، رهبری، صافی، نوری و فاضل؛ اعلام نجاست لباس یا بدن به میهمان از سوی میزبان، واجب نیست.
سوال: اگر جایی از خانه یا فرش نجس باشد و میزبان ببیند بدن یا لباس یا وسایل میهمان به جای نجس رسیده - در حالی که هر دو یا یکی از آنها مرطوب باشد - آیا لازم است به آنان اطلاع دهد؟
پاسخ:
آیات عظام: امام، رهبری، صافی، نوری و فاضل: لازم نیست به آنان بگوید.
آیت الله سیستانی: لازم است که نجس بودن آن را به طرف بگوید، به دو شرط: اول آن که طرف در معرض مخالفت تکلیف شرعی واقع شود؛ مثل این که آن را در خوردن یا آشامیدن استعمال نماید. ولی اگر این چنین نباشد، لازم نیست به او بگوید؛ مثلا نجس بودن لباسی را که طرف با آن نماز می خواند، لازم نیست به او بگوید؛ زیرا پاک بودن لباس شرط واقعی نماز نیست؛ بلکه شرط علمی است. دوم: آن که احتمال بدهد که طرف به گفته او ترتیب اثر می دهد؛ اما اگر بداند که ترتیب اثر نمی دهد، گفتن لازم نیست.
آیت الله وحید: لازم نیست به آنها بگوید؛ مگر آن که او سبب این امر شده باشد و بداند آن را در خوردن و آشامیدن استفاده می کند.
آیت الله زنجانی: به چهار شرط لازم است به آنان بگوید: شرط اول، آن که صاحب خانه آنها را دعوت کرده باشد و یا در مجالسی چون مجلس روضه دعوت عمومی شده باشند؛ پس اگر کسی بدون دعوت صاحب خانه وارد شود، بر صاحب خانه لازم نیست نجس شدن لباس یا بدن او را بگوید. شرط دوم، آن که جا یا چیز نجس به گونه ای باشد که تماس بدن یا لباس مرطوب افراد با آن، متعارف است؛ مثلا اگر دستمالی که در کنار دستشویی گذاشته می شود نجس باشد، بر صاحب خانه لازم است نجس شدن بدن یا لباس دیگران را به آنها بگوید؛ ولی اگر قسمتی از دیوار اتاق که معمولا دست تر به آن زده نمی شود، نجس باشد و بدن یا لباس دیگران با رسیدن به آن نجس شود، لازم نیست به آنها بگوید. شرط سوم: نجاست در معرض سرایت به چیزهای خوردنی و آشامیدنی باشد. شرط چهارم: آن که احتمال بدهد میهمانها به گفته او ترتیب اثر می دهند.
آیات عظام: مکارم، اراکی و گلپایگانی: بنابر احتیاط واجب باید به آنان بگوید.
آیت الله بهجت: لازم نیست؛ مگر این که با او طوری معاشرت داشته باشد که اگر نگوید، لوازم مشترک بین آن دو نجس خواهد شد.
آیات عظام: تبریزی و خویی: اگر نجاست در معرض این باشد که به مأکول و مشروب سرایت کند، باید به آنان بگوید.
-------------
منبع: توضیح المسائل 16 مرجع، ج 1، م 144.
>>> بر گرفته از کتاب «احکام کاربردی؛ نجاسات و مطهرات»، اسماعیل زارعی، ص 36-35.