شعبان بی مخ پولکی دربار

  شعبان جعفری در بیان اولین خوش خدمتی‌اش برای دربار - یعنی به هم ریختن تماشاخانه فردوسی که در آن نمایشی علیه شاه روی صحنه بود - گرچه مدعی بی اطلاعی از مسائل سیاسی است «اصلاً نمی‌دونستم شاه چیه، مصدق چیه، داستان چیه»[کتاب خاطرات شعبان جعفری، نوشته هما سرشار، ص۵۷]؛ اما در ادامه با بیان مراجعه یک سرگرد آگاهی به منزل وی و پرداخت دو هزار تومان به عنوان حق‌الزحمه به هم ریختن آن نمایش، همه چیز را روشن می‌کند؛ زیرا مشخص می‌شود که شعبان جعفری برای دربار، فردی ناشناخته نبوده و حتی آدرس منزل وی را نیز در اختیار داشته‌اند.
مهم‌تر این که شعبان جعفری در این ملاقات نه تنها از به هم ریختن تماشاخانه‌ای که در آن مقامات عالی‌رتبه منتقد دربار حضور داشته‌اند، خوفی ندارد؛ بلکه برای این کار، پانصد تومان اهدایی دربار را ناچیز می‌شمارد و دو هزار تومان که در دهه ۲۰ پول هنگفتی بوده است مطالبه و دریافت می‌کند.
شعبان جعفری پس از کودتا مورد تفقد فراوان شاه قرار گرفت. گفته می‌شود که جعفری بنا به پیشنهاد تیمسار زاهدی با شاه ملاقات کرد و زمینی برای تأسیس باشگاه ورزشی به وی اهدا شد. در این ملاقات جعفری از شاه اجازه گرفت تا جمعیتی به نام جمعیت جوانان جانباز تشکیل دهد تا در مواقع ضروری از آنان استفاده شود. هزینه‌های باشگاه از طرف دربار و اطرافیان شاه و ساواک تأمین می‌شد. حمایت از جعفری تا زمان وقوع انقلاب اسلامی ادامه پیدا کرد.