معیاری جدی برای دشمن شناسی

 هر گاه سیر کلی افرادی از جامعه اسلامی در جهت خواست دشمن باشد، باید بدانند که قطعا اشتباهی در رفتار آنها وجود دارد.
قرآن کریم در آیه ای، خشم و کینه اهل کتاب[تفسیر نمونه، ج3، ص65] که عقبه مستکبران فعلی هستند، را نسبت به مسلمانان شرح می‌دهد. «إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ‏[آل عمران/119] چون با شما ملاقات كنند گويند: ايمان آورديم؛ و هنگامى كه با يكديگر خلوت كنند از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را مى‏‌گزند. بگو: از خشمتان بميريد.» همواره همینگونه بوده است که هر جا ایران، پیشرفتی داشته است، دشمنان انقلاب، خشم خود را بروز داده و مخالفت کرده‌اند؛ مثل صنعت دفاعی، و هر جا ایران در جهت خواست آنان بوده و یا مماشات کرده است، دشمنان انقلاب به صورت تلویحی و یا علنا، موافقت موقتی و مشروط خود را با ما اعلام داشته‌اند. رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با طلاب استان تهران با اشاره به خشم دشمنان از رویش‌های برجسته اسلامی، گفتند: اگر دشمنانِ اسلام، از  قاطعیت و حرکت ما خشمگین نباشند، باید در مفید بودن خود شک کنیم.»[بیانات در96/6/6]
تفسير نمونه‏، مكارم شيرازى، ناصر، ناشر: دار الكتب الإسلامية، سال چاپ: 1374 ش‏، ج3، ص65.