13 جمادي الثاني وفات زني است كه افتخار همسري مولاي متقيان اميرالمؤمنين علي (عليه السلام) و مادري فرزندان ريحانه رسول خدا؛ فاطمه زهرا (عليهما السلام) را در تاريخ پرفروغ زندگاني خود ثبت نموده.
13 جمادي الثاني وفات زني است كه افتخار همسري مولاي متقيان اميرالمؤمنين علي (عليه السلام) و مادري فرزندان ريحانه رسول خدا؛ فاطمه زهرا (عليهما السلام) را در تاريخ پرفروغ زندگاني خود ثبت نموده.
او همسري است كه على (عليه السلام) درباره‌اش به برادرش عقيل مي‌گويد «وَلَدَتْهَا الْفُحولَةُ» از شجاعان زاده شده باشد، از شجاعان ارث برده باشد «لِتَلِدَ لى وَلَداً شُجاعاً» مىخواهم از او فرزند شجاع به دنيا بيايد.[1]
او زني است كه از روز اول تولد علمدار كربلا وقتي ميبيند كه مولايش دستان فرزندش را مي‌بوسد؛ علت اين كار را سؤال كرده و حماسه كربلا را مي‌شنود از جا برخاسته و قنداقه‌ي عباس را از دست مولا گرفته مرتب دور سر حسين مي‌گرداند و مي‌گويد عباسم به قربانت شود.[2]
چنين بانويي كه در خانه ولي خدا وظيفه مراقبت و مادري اولياء خدا را داشت؛ فرزندي تربيت كرد كه بصيرتش امروز الگوي طالبان راه حق و حقيقت است. «در روز تاسوعا... وقتى كه فرصتى پيدا شد كه او خود را از اين بلا نجات دهد؛ يعنى آمدند به او پيشنهاد تسليم و امان‌نامه كردند و گفتند ما تو را امان مى‌دهيم؛ چنان بر خورد جوانمردانه‌اى كرد كه دشمن را پشيمان نمود. گفت: من از حسين جدا شوم؟! واى بر شما! اف بر شما و امان‌نامه شما!»[3]
بله مادري كه نه عباسش بلكه تمامي چهار فرزندش را در كربلا فداي ثارالله كرد الگوي مادراني شد كه 8 سال با بصيرت خود فرزندان بصير خود را فداي اعتلاي كلمه توحيد و بقاي دين مبين اسلام ناب كردند.
پاورقي:
[1] مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج17، ص 243
[2] سوگنامه آل‌محمد، ص 315