- سلامتی جسم، یکی از دغدغه‌هائی است که هر انسانی با آن مواجه می‌باشد. هیچ فردی در شرایط عادی نمی‌پسندد که شریک زندگی‌اش، دارای بیماری باشد. پس شما باید این موضوع را مطرح کنید ولی زمان آن در پایان جلسه اول خواستگاری می‌باشد نه قبل از آن و نه بعد از جلسه اول.
سوال: متأسفانه بیماری صعب العلاج رماتیسم مفصلی دارم و دستانم از آرنج کامل باز نمی‌شود. نمی‌دانم چطور به خواستگارانم بگویم. چکار کنم راهنماییم کنید.
پاسخ: ازدواج حقی همگانی است و در آن پیر یا جوان، مریض یا سالم و... فرقی ندارد و همه این حق را دارند که همسری برای خود انتخاب کنند. در اسلام، ملاک همسر شایسته را داشتن ایمان و اخلاق معرفی کرده‌اند، نه زیبایی و ثروت و... رسول خدا (ص) در این رابطه می‌فرماید: «هر که با او به خاطر جمال و زیبائی‌اش ازدواج نماید، در او چیزی را که خوشایند او نیست، خواهد دید، و هر که با وی به خاطر دینش ازدواج کند، خداوند تمامی این مزایا را برای او جمع می‌کند.» [وسایل الشیعه، ج 20 ، ص 51] قاعده کلی در گفتگوی قبل از ازدواج اقتضا می‌کند بيماری‌های حاد يا خاص جسمی، اختلالات روحی، ازدواج پيشين و مانند این مسائل گفته شود. با توجه به اينكه بيماری شما يك بيماری صعب العلاج می‌باشد و فرد مقابل نيز متوجه وجود اين بيماری در شما خواهد شد، شما بايد اين را مطرح كنيد. ولی زمان گفتن آن پايان جلسه اول خواستگاری است نه قبل از آن، چرا كه اين امر، مسأله خصوصی زندگی شما است و نبايد در هنگام تماس تلفنی خواستگار بيان شود؛ در اين مرحله خواستگار هنوز براي شما غريبه است؛ همچنین جلسات بعدی خواستگاری هم زمان طرح آن نيست، چرا كه ممكن است علقه‌ای بين طرفين ايجاد شده باشد و تصميم‌گيری مشكل شود. اما در پايان جلسه اول خواستگاری، كه طرفين شناخت اجمالي از هم پيدا كرده‌اند و تصميم به ادامه يا قطع جلسات خواستگاری می‌گيرند زمان مناسبی است و می‌توانید به آنها فرصت فکر و تصمیم را بدهید، که فردا شما شرمنده نشوید و از بروز مشکلات دیگر در آینده جلوگیری کنید.
پی‌نوشت:
حر العاملی، محمد بن الحسن، وسایل الشیعه، داراحیاء التراث العربی، 1412 ق، ج 20، ص 51.