رهبران ظلمت بعد از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)

پیامبراسلام(صلی الله علیه و آله) به عنوان مدیر مسلمانان برای جلوگیری از هرگونه تفرقه بعد از خود، باید چاره‌ای اندیشیده و مدیریت مسلمانان را بدست فردی صالح دهد که از هرگونه خطا و اشتباهی مصون باشد. اما علت اینکه فرد انتخابی باید صالح و مصون از خطا و اشتباه باشد این است که مردم به سمت ولایت ظلمت و شیطان گرایش نیابند بلکه به سمت ولایت نور هدایت شوند و این تنها با مدیر مصون از خطا امکان پذیر است. به خاطر همین پیامبر خدا یکی از ویژگی های حضرت علی(علیه السلام) را طی کردن مسیر حق و حقیقت معرفی کرده به طوی که حضرت هیچ گاه از این مسیر به انحراف نمی رود و می فرماید: «علی(علیه السلام) با حق است و حق با علی(علیه السلام) است؛ از هم جدا نمی شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند» [مناقب، ج3، ص62] البته در باور شیعه امامان بعد از پیامبر(علیهم السلام) باید معصوم و انتخابی از طرف خداوند باشند و حتی در زمان غیبت معصوم نیز یکی از مهمترین خصوصیات مدیر جامعه‌ی اسلامی فقیه باتقوا است. لذا وجود نازنین پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) در خطبه‌ی غدیر ضمن معرفی حضرت علی(علیه السلام) به امامت و خلافت و تشویق مردم به بیعت با ایشان به پرهیز از پیشوایان کفر و کسانی که در مقابل این حضرت قرار می‌گیرند، اشاره کرده و فرموند: «اى گروه مردم! پس از درگذشت من رهبرانی ظهور كنند كه شمارا به‌سوی آتش جهنّم مى‏‌خوانند... به‌راستی‌که خداوند و من، از آنان بيزاریم. آنان و تمام انصار و اعوان و پيروانشان در فروترين طبقه دوزخ‌اند و به‌راستی بد است جايگاه گردنكشان!» [احتجاج، ج1، ص62]

پی‌نوشت:
ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبي طالب عليهم السلام، علامه، قم، چاپ اول، 1379 ق، ج3، ص62.
طبرسی، الاحتجاح علی اهل اللجاج، نشر مرتضی، مشهد، 1403ه ق،  ج1، ص 62.