علی(ع) برادر، وصی، خلیفه و امام بعد از پیامبر(ص)

 پیامبر بزرگوار اسلام(صلی الله علیه و آله) در آخرین سال عمر مبارکشان بعد از 23 سال زحمت و تلاش و تحمل تمام سختی ها و مشکلات در حجه‌الوداع، بعد از اتمام حج در محلی به نام خم، مراسم باشکوهی برگزار می‌کنند. اما نکته‌ی قابل توجه در این مراسم، پیامی است که به ایشان ابلاغ می شود که «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ[مائده/67] ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملًا (به مردم) برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده ای! خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می دارد.» دو نکته‌ی مهم در مورد این پیام: عدم ابلاغ موجبات سرپیچی از فرمان خدا را فراهم می کند پس ضرورت، در ابلاغ آن است و همچنین آن پیام بقدری حساس است که احتمال بروز خطر از طرف مردم وجود دارد که خداوند پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را از آن خطر محافظت می کند. آن پیام بااهمیت را خود حضرت در خطبه‌ی روز غدیر اینگونه بیان می فرمایند: «اى گروه مردم! شاهد باشيد كه من در رساندن فرمان خداوند هيچ كوتاهى نكردم، بدانيد كه‏ جبرئيل در اين سفر سه مرتبه از جانب خداوند بر من نازل‌شده و پس از ابلاغ سلام الهى مرا مأمور كرده است كه در مقابل همگان سفارش او را ابلاغ نموده و بگويم: على بن أبى طالب(علیهماالسلام) برادر و وصى، و خليفه و امام بعد از من است.» [احتجاج، ج1، ص59]

پی نوشت:
طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج، نشرمرتضى، مشهد، چاپ اول، 1403 ق، ج1، ص59.