قوانین دنیا با قوانین آخرت متفاوت است به همین خاطر نعمت‌های دنیا و آخرت نیز با یکدیگر تفاوت دارد.
خداوند متعال در سرای باقی بهشت برین را قرار داده تا به عنوان پاداش کوچکی برای مومنین باشد و تا ابد در آن زندگی کنند. اما یکی از سوالاتی که ذهن برخی افراد را به خویش مشغول کرده این است که چرا برخی چیزها در دنیا از سوی خداوند متعال منع شده، ولی همان‌ها در آخرت به عنوان پاداش به مومنین داده می‌شود مانند شراب، حوریه بهشتی و...؟
برای پاسخ به این سوال باید به این نکته دقت داشت که دستورات اسلام بر اساس عقل و فطرت وضع شده‌اند، و از آن رو که فطرت انسان ثابت است، این دستورات در دنیا و آخرت ثابت خواهد بوده و تغییر نخواهد کرد.
عقل و فطرت انسانی به این نکته اذعان دارد که ازدواج و نوشیدنی بد نیست؛ ولی ولنگاری و بی‌بندوباری و زایل کردن عقل، مخالف با فطرت و عقل بشر است، به همین خاطر در قرآن شرائطی برای نعمت‌های بهشتی ذکر شده است که مخالف با عقل و فطرت نباشد که در ادامه به دو نوع از نعمت‌ها و همراهی آن با عقل و فطرت اشاره می‌کنیم.
خداوند متعال در قرآن یکی از نعمت‌های بهشتی را حورالعین بیان می‌کند و برای آن چند شرط معرفی می‌کند:
1. بهشتیان با حورالعین ازدواج می‌کنند: «زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عين[دخان/54 ـ طور/20] و حور العين را به همسرى آن‌ها در مىآوريم»
2. حورالعین‌ها مختص به شوهران‌شان هستند، به همین خاطر هیچ فرد دیگری را لمس نمی‌کنند: «فيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَان[الرحمن/56] در آنجا زنانى هستند كه جز به شوى خود ننگرند و هيچ انس و جنى با آن‌ها در تماس نبوده است.»
این دو نکته به خوبی حکایت کننده این واقعیت است که اگر در بهشت روابط جنسی وجود دارد، این روابط بی‌قید و شرط نیست، بلکه شرائط به گونه‌ای است که این امر مخالفتی با عقل و فطرت نداشته باشد.
یکی دیگر از نعمت‌ها بهشت که از سوی خداوند متعال وعده داده شده، شراب‌های بهشتی است، آن‌چنان که خداوند متعال در ویژگی این مشروبات بهشتی می‌فرماید: «أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ[محمد/15] نهرهايى از شراب(طهور) كه مايه لذّت نوشندگان است» در جایی دیگر از این کتاب الهی این شراب را این‌گونه وصف می‌کند:«لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُون[واقعه/19] امّا شرابى كه از آن درد سر نمىگيرند و مست نمىشوند.»
این آیات نشان می‌دهد که ماهیت شراب بهشتی با شراب دنیای متفاوت است، به همین خاطر در این زمینه، چیزی مخالف با عقل و فطرت بشر در بهشت انجام نمی‌شود.
پس با توجه به مطالبی که بیان شد به این نکته دست می‌یابیم که این‌گونه نیست که عملی در دنیا حرام شده باشد ولی در آخرت همان عمل حلال شود، بلکه جنس اعمال دنیا با اعمال آخرت متفاوت است.
یکی از سوالات که امکان دارد ذهن برخی افراد را به خویش مشغول کند این نکته است که چرا برخی چیزها در دنیا از سوی خداوند متعال منع شده است، ولی همان‌ها در آخرت به عنوان پاداش به مومنین داده می‌شود مانند شراب، حوریه بهشتی؟ و به عبارت دیگر چه تفاوتی بین حوریه و فاحشه وجود دارد؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید به این نکته دقت داشت که اگر خداوند متعال در این دنیا انسان را از ارتباط نامشروع منع می‌کند و در آخرت سخن از پیوند با حورالعین بیان می‌کند و به این نکته اشاره دارد، که این پیوند بر اساس ازدواج است[دخان/54 ـ طور/20]، و یا اگر سخن از شراب بهشتی است، ماهیت آن متفاوت با شراب دنیایی است.[محمد/15؛ واقعه/19]