- آفرینش به این شکل است که بیشتر مردان در قضاوت و اداره و مدیریت زیرکانه تر رفتار و تصمیم گیری می کنند و زنان احساسی تر می باشند؛ در نتیجه وقتی زن و مرد در کنار یکدیگرباشند، زندگی به حالت تعادل می رسد.
از ديدگاه اسلام زن و مرد هر دو در گوهر انسانيت اشتراک دارند. به طور کل نظام آفرينش خداوند، هر يك از زن و مرد را با ابزارهاى مخصوصی تجهیز کرده و به نسبت آن مسئوليت خاصى نيز بر دوش هر كدام قرار داده‌است. و هر کدام از آنها در كنار ديگرى مى تواند آرامش و رشد بيابد. و درنهایت زمينه مناسبى براى رشد و تربيت سالم فرزندان به وجود مى آيد. آنچه معمولاً در مرد بيشتر ظهور و بروز دارد، قدرت و توانايى بیشتر براى انجام كارهاى مشکل و طاقت فرسا و زيركى و حسابگرى در امورى است كه به اندیشیدن و دورانديشى نيازمند است و آنچه در زن بيشتر نمود دارد؛ لطیف بودن، زيبايى، مهر و محبت است. متأسفانه برخی افراد ادعا دارند که دین اسلام زنان را ناقص‌العقل خوانده و به آنها توهین کرده است. و برای ادعای خود به این سخن امام علی(علیه السلام) در نهج البلاغه استناد می کنند: «زن عقلش ناقص است» [نهج البلاغه، ص105] در حالی که چیزی دیگر از سخنان حضرت در مورد عقل زن و مرد برداشت می شود؛ آیت الله جوادی آملی چنین می‌فرمایند: «عقلی که ممکن است در مرد بیش از زن باشد، عقل علوم سیاست و کارهای اجرایی است و اگر کسی در مسائل سیاسی و اجرایی عاقل تر و خردمندتر بود، نشانه آن نیست که به خدا نزدیک تر است. چه بسا همین هوش سیاسی یا علمی، او را به جهنم بکشاند. چه بسا مردی در علوم اجرایی بهتر از زن بفهمد، اما توان تعدیل و عقال کردن غرایز خویش را نداشته باشد.» [زن در آیینه جلال و جمال، ص251] در نتیجه غالبا مردها در قضاوت و اداره شئون سیاسی، اجتماعی،عاقلانهتر عمل میكنند اما در همین بخش، زنها غالبا گرفتار احساس هستند.
پی نوشت:
- ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، قم: مكتبة آية الله المرعشي النجفي، 1404 ق، ص 105.
- جوادی آملی، عبدالله، زن در آینه جمال و جلال، قم:اسرا، 1388، ص 250.