- وجود دانشمندان بزرگ جهان در بین مسلمین، دال بر این است که اسلام حاصل جهل و نادانی نیست.
برخی افراد ناآگاه گمان کردهاند، که اعتقاد به خداوند متعال برخواسته از جهل مردم نسبت به پدیدههای طبیعی است، از اینرو گفتهاند: به هر اندازه علم پیشرفت بیشتری داشته باشد، وجود خدا در زندگی مردم کم رنگتر میشود. این افراد مدعی شدهاند نماز آیات برای خسوف و کسوف در اسلام نیز به این خاطر است.
در پاسخ به این ادعا میگوییم: اولا: این سخن ادعایی بدون دلیل است. ثانیا: بر خلاف این ادعا، دین اسلام تأکید زیادی بر تعقل و علم دارد، به همین خاطر هیچگاه از جهل مردم برای پیشبرد خویش بهره نبرده است، آنچنان که نقل میکنند در زمان وفات ابراهیم فرزند رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله)، خورشید گرفتگی رخ داد و مردم گمان کردند که خورشید به خاطر مرگ ابراهیم گرفته است. پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) وقتی این سخن را شنید، بیرون آمد و پس از حمد الهی فرمود: «خورشید و ماه دو نشانه از نشانههای الهی هستند و به خاطر مرگ یا زندگی کسی نمیگیرند.»[بحارالأنوار، ج۷۹، ص۹۱]
ثالثا: اسلام و به خصوص ایران اسلامی، دانشمندان بسیاری به جهان تحویل داده است که هر کدام از آنها در رشته خود بینظیر بوده و هم اکنون نیز بعد از گذشت هزار سال از مرگ آنها سخنان آنان در آن علم مطرح است، افرادی مانند خواجه نصیرالدین طوسی در نجوم، این سینا در طب و فلسفه، امثال ابن هیثم در ریاضیات، جابر این حیان در علم شیمی وهزاران دانشمند دیگر که همه آنها به مسلمان بودن خود افتخار کرده و حتی برخی از آنها در اثبات خدا نیز کتاب نوشتهاند.
پینوشت
مجلسی، بحارالأنوار، دوم، تهران، اسلامیة، ۱۳۶۳ش.