- ازدواج آداب و رسوم زیادی دارد که شاید همه آن‌ها مثبت نباشند، برخی از رسوم دست و پا گیرند و برخی آسیب زننده. یکی از این‌ها که می‌تواند آسیب زننده باشد، اولویت ازدواج دختر بزرگ خانواده است. اگرچه این رسم در بعضی از شهرها و خانواده‌ها رنگ باخته، امّا همچنان در بسیاری از خانواده‌های سنتی مشاهده می‌شود.
سؤال: بنده دختری 26 ساله هستم و یک خواهر بزرگتر از خودم دارم. متأسفانه بنده و خواهرم خواستگاران زیادی نداریم؛ زیرا اخلاق پدرم چندان مناسب نیست. این وسط خواهرم بعضاً خواستگار داشت که آن‌ها رد می‌کرد حتی مانع خواستگار آمدن برای من هم می‌شد. این مشکل را دو سال پیش داشتم و با این سایت در میان گذاشتم، ولی همچنان خانواده‌ام مخالف ازدواج زودتر من نسبت به خواهرم هستند. اخیراً در محل کار، پسری به من علاقه‌‌مند شده که دارای اخلاق و شخصیت خوبی است، ولی به خاطر مخالفت احتمالی خانواده‌ام نمی‌توانم به او اجازه خواستگاری بدهم. لطفاً راهنمایی کنید.
پاسخ: این یک رسم غلطی است که در بین خانواده‌های ایرانی رسم شده تا دختر بزرگتر ازدواج نکند، دختر کوچک‌تر نباید ازدواج کند. متأسفانه این سنت غلط با خود مشکلاتی را برای این‌گونه دختران در جامعه ایجاد کرده و فرصت ازدواج موفقیت‌آمیز را از آنان گرفته است. مسلماً تا این سنت غلط با تغییر نگاه و خط شکنی از سوی خانواده‌های ایرانی صورت نگیرد، همچنان پابرجا خواهد بود. امّا در مورد وضعیت شما باید عرض کنم: ازآنجایی‌که از دو سال پیش با این مشکل مواجه بوده‌اید، بهتر است علاوه بر حفظ ادب و احترام از سوی شما، از یک شخصیت بانفوذ بخواهید تا وی بانفوذ کلامش بتواند رضایت خانواده شمارا جلب نماید. در کنارآن، می‌توانید درباره وضعیت خود و علت مخالفت خانواده به همکارتان توضیح بدهید، چه‌بسا وی با آمادگی و تلاش بیشتر و با استفاده از فرد صاحب نفوذ و خیرخواه بتواند به خواستگاری شما بیاید. لازم به ذکر است که فرد خیرخواه می‌تواند این نکته را هم به خانواده گوشزد کند که خانواده‌ها می‌توانند با خواندن صیغه محرمیت، مدت زمانی را به احترام دختر بزرگتر صبرکنند تا شاید زمینه ازدواج وی هم فراهم شود و بعد مراسم عقد رسمی صورت پذیرد. در کنار همه این‌ها، توکل و استمداد از خداوند متعال را هم فراموش نکنید؛ چراکه بهترین راهگشاست و خود را به او سپردن، می‌تواند شمارا از بسیاری از انحرافات و بلاهای پیش‌رو محافظت نماید. چنانچه امام على(علیه‌السلام) می‌فرماید: «مَنْ تَوكَّلَ عَلَى اللّه ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَیْهِ الأَْسْبابِ؛ هر كس به خدا توكل كند، دشوارى‌ها براى او آسان مى‌شود و اسباب برایش فراهم مى‌گردد.»[غررالحكم، ج5، ص425، ح9028]
پی‌نوشت:
تمیمی آمدی، عبدالواحد، غُرَرُالحِکَم و دُرَرُالکََلِم، دار الکتاب الاسلامی، ج5، ص425، ح9028.