یکی از آفت هایی که مانع تسهیل ازدواج جوانان است، هزینه های اضافی و تجمل گرایی در مراسم عروسی است. اشرافی گری همان چیزیست که هم با آرمان های انقلاب و هم با سیره و کلام معصومین(علیهم السلام) در تضاد و تعارض است.
یکی از مشکلات ازدواج جوانان در برگزاری مراسم عروسی، هزینه ها و تشریفات و رسوم غلطی است که این امر مقدس را دچار مشکل کرده است. بعضی از این هزینه ها قابل مدیریت است اما بعضی موارد، مصداق بارز اشرافیت و اسراف است، مانند این که برای مراسم عروسی، دختری به عنوان ساقدوش با هزینه ای سنگین چند ساعت اجاره می شود تا پیام اشرافیت را به میهمانان برساند.
با توجه به آموزه های دینی، به دو نکته اشاره می کنیم که لازم است در این سبک زندگی غلط، مورد توجه قرار گیرد:
1- ثروتمندی ملاک انتخاب همسر نیست
امام صادق (علیه السلام) در این باره فرمودند: «اگر مردى با زنى به خاطر ثروت يا زيبايى ازدواج كند، آن را بدست نمى آورد و اگر به خاطر دينش با او ازدواج نمايد، خداوند زيبايى و ثروت او را نيز نصيبش مى گرداند.»[1] با این تعبیر، حضرت به ما می فرمایند که اصلا ازدواج برای اینکه طرف مقابل پولدار و یا ثروت مند است، نمی تواند فرد را خوش بخت کند و قطعا نیت این عمل هم مقبول نیست.
2- معایب اشرافیت گرایی
الف: یکی از مهمترین معایب اشرافی گری، عدم پذیرش حرف حق و خروج از بندگی و رسیدن به کفراست: «وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ؛ [سبا/34، 35] و در هيچ شهرى هشداردهنده اى نفرستاديم جز آنكه خوشگذرانان آنها گفتند ما به آنچه شما بِدان فرستاده شده ايد كافريم و گفتند ما دارايى و فرزندانمان از همه بيشتر است و ما عذاب نخواهيم شد»
ب: دیگر ثمره منفی اشرافی گری، طغیان و احساس بی نیازی در درگاه الهی است: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغي أَنْ رَآهُ اسْتَغْني [علق/6،7] انسان وقتی که خود را بی‌نیاز دید، طغیان می‌کند.»
قطعا خوی اشرافی گری با روح دینداری و بندگی سازگاری ندارد و مضراتش بسیار زیاد است که تنها به چند مورد اشاره کردیم.
پی نوشت:
[1].ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، مكان چاپ: قم، ج3، ص 329.