بکه، همان مکه است

برخی شبهه افکنان واژه «بکه» در آیه 96 آل عمران را که در ترجمه ها به مکه ترجمه شده، نپذیرفته و آن را نادرست می‌دانند.
قرآن می‌فرماید: «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ[آل عمران/96] نخستين خانه‏ اي كه براي مردم قرار داده شد در سرزمين مكه است كه پر بركت و مايه هدايت جهانيان است.» تفسیر نمونه در باره کلمه بکه می‌نویسد: «بكه" در اصل از ماده" بك" (بر وزن فك) به معنى ازدحام و اجتماع است، و اين كه به خانه كعبه، يا زمينى كه خانه كعبه در آن ساخته شده است" بكه" گفته ‏اند به خاطر ازدحام و اجتماع مردم در آنجا است و بعيد نيست كه اين اسم از آغاز روى آن نبوده و پس از رسميت يافتن براى عبادت روى آن گذاشته شده باشد. بعضى از مفسران نيز احتمال داده ‏اند كه بكه همان مكه بوده باشد كه" م" در آن تبديل به" ب" شده است نظير" لازم" و" لازب" كه هر دو در لغت عرب به يك معنى است.»[1] امام صادق(علیه السلام) نیز در روایتی، یکی از اسمهای مکه را بکه می‌داند.[2]
علاوه بر این ادله فوق، از روی قرینه دیگری می‌شود پی برد که منظور از بکه، مکه است. در آیه بعد از آیه 96 آل عمران، قرآن، مردم را به حج دعوت می‌کند؛ و می‌دانیم که خانه خدا در شهر مکه است. «فِيهِ ءَايَاتُ بَيِّنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَ مَن دَخَلَهُ كاَنَ ءَامِنًا وَ لِلَّهِ عَلىَ النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلا[آل عمران/97] در آن، نشانه‏ هاى روشن، (از جمله) مقام ابراهيم است؛ و هر كس داخل آن [خانه خدا] شود؛ در امان خواهد بود، و براى خدا بر مردم است كه آهنگ خانه(او) كنند، آنها كه توانايى رفتن به سوى آن دارند.»
بنابراین با وجود این ادله، ثابت می‌شود که بکه، همان مکه است، و با این حساب دیگر جایی برای ایراد شبهه افکنان باقی نمی‌ماند.
برای اطلاعات بیشتر به این آدرس ها مراجعه شود
http://www.welayatnet.com/fa/book/25100
http://www.isna.ir/news/91080502773

[1]. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ناشر: دارالکتب اسلامیه، سال چاپ: 1374ش، ج3، ص12.
[2]. منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة( خوئى)، هاشمى خويى، ميرزا حبيب الله / حسن زاده آملىٍ، حسن و كمرهاى، محمد باقر، محقق / مصحح: ميانجى، ناشر: مكتبة الإسلامية، ج2، ص422.